Op de valreep kwam de zon!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mireille
03 Oktober 2011 | Nederland, Heerlen
Eind september hadden we de moed zo langzamerhand opgegeven dat we de zon nog ooit te zien zouden krijgen.... Tot de Indian Summer op de valreep van start ging. We hebben ons de laatste dagen zoveel mogelijk nog in het zonnetje laten opwarmen. Met rond de 25 graden was het meer dan aangenaam. De dagen die we in juli en augustus gemist hadden om naar de speeltuin te kunnen hebben we afgelopen 2 weken dubbel en dwars ingehaald. Fietstochtjes, terrasjes en wandelingetjes, ohhhh hadden zonnige dagen maar meer dan 24 uur! En nee, we hebben niet meer ‘ge-bbq-ed!‘
Afgelopen zaterdag was het officiële speeltuinseizoen ten einde. Speeltuin ’t Olifantje ( waar Georgens ook graag komt), maakte er een feestelijke afsluiting van. Na een fikse fietstocht richting Heuvelland en een pitstop “bie de tantes” besloten we deze mooie dag met een toost op ons “buurtpretpark” te eindigen. Geen slecht idee bleek later. Bij binnenkomst lagen de worstjes al op de bbq en hing er een gezellig sfeertje. Er was een ballonnenkunstenaar en de kids konden geschminkt worden tussen het spelen door. Even later stond Prins Georgens met een zilveren kroon om zijn voorhoofd geschilderd parmantig voor onze neus.
Er kwamen steeds meer mensen en bekenden. Voordat we het wisten stonden we met een pilsje en wijntje gezellig te borrelen in de speeltuin. Dit zouden ze vaker moeten doen ;-) grapten we met elkaar. Rond de schemering werden er lampionnen verkocht en werden er lichtgevend armbandjes uitgedeeld. Les Miserables, een van Heerlens bekende “sjpasskapellen” begon zich en het publiek warm te spelen. De kindjes en ouders vormden langzamerhand een lange, kleurige rij met prachtige lampionnen die achter de muziek aan dansten in het inmiddels aanwezig maanlicht. Georgens vond het geweldig, we liepen in het midden van de stoet maar dat was net niet goed genoeg… voorin daar was de muziek en nog spannender “de verkeersregelaars met zaklampen en fluoriserende hesjes…Als de stoere mannen die de stoet begeleiden met hun hand een stopteken maakten dan stopen alle auto’s, Georgens vond dat fenomeen helemaal het einde!
Onze kleine man stapte flink door, wreef af en toe even met zijn knuistjes in zijn oogjes en onderdrukte moedig een ontluikende gaap. Hij zwaaide trots naar de mensen langs die kant die aan de deur of achter het raam het schouwspel gade sloegen. De opzwepende muziek liet hem met z’n vingers klikken en met een swingende tred sloegen we laatste hoek om richting “ ’t Olifantje”.
Daar stond inmiddels de volgende verrassing te wachten een groots kampvuur!Het vuur knetterde en flakkerende vlammen zochten zich een weg omhoog richting de maan.
Een prachtig gezicht; die verbaasde beetje gespannen smoeltjes zo in het schijnsel van het vuur een warme gloed gleed langs ons heen. We hieven nogmaals het glas samen en toosten op ’t Olifantje, op onze kinderen, op de zon, en op alles wat het leven voor de rest zo aangenaam maakt ;-) De komende jaren zullen we op deze plek nog regelmatig vertoeven dat is een ding wat zeker is.
Afgelopen zaterdag was het officiële speeltuinseizoen ten einde. Speeltuin ’t Olifantje ( waar Georgens ook graag komt), maakte er een feestelijke afsluiting van. Na een fikse fietstocht richting Heuvelland en een pitstop “bie de tantes” besloten we deze mooie dag met een toost op ons “buurtpretpark” te eindigen. Geen slecht idee bleek later. Bij binnenkomst lagen de worstjes al op de bbq en hing er een gezellig sfeertje. Er was een ballonnenkunstenaar en de kids konden geschminkt worden tussen het spelen door. Even later stond Prins Georgens met een zilveren kroon om zijn voorhoofd geschilderd parmantig voor onze neus.
Er kwamen steeds meer mensen en bekenden. Voordat we het wisten stonden we met een pilsje en wijntje gezellig te borrelen in de speeltuin. Dit zouden ze vaker moeten doen ;-) grapten we met elkaar. Rond de schemering werden er lampionnen verkocht en werden er lichtgevend armbandjes uitgedeeld. Les Miserables, een van Heerlens bekende “sjpasskapellen” begon zich en het publiek warm te spelen. De kindjes en ouders vormden langzamerhand een lange, kleurige rij met prachtige lampionnen die achter de muziek aan dansten in het inmiddels aanwezig maanlicht. Georgens vond het geweldig, we liepen in het midden van de stoet maar dat was net niet goed genoeg… voorin daar was de muziek en nog spannender “de verkeersregelaars met zaklampen en fluoriserende hesjes…Als de stoere mannen die de stoet begeleiden met hun hand een stopteken maakten dan stopen alle auto’s, Georgens vond dat fenomeen helemaal het einde!
Onze kleine man stapte flink door, wreef af en toe even met zijn knuistjes in zijn oogjes en onderdrukte moedig een ontluikende gaap. Hij zwaaide trots naar de mensen langs die kant die aan de deur of achter het raam het schouwspel gade sloegen. De opzwepende muziek liet hem met z’n vingers klikken en met een swingende tred sloegen we laatste hoek om richting “ ’t Olifantje”.
Daar stond inmiddels de volgende verrassing te wachten een groots kampvuur!Het vuur knetterde en flakkerende vlammen zochten zich een weg omhoog richting de maan.
Een prachtig gezicht; die verbaasde beetje gespannen smoeltjes zo in het schijnsel van het vuur een warme gloed gleed langs ons heen. We hieven nogmaals het glas samen en toosten op ’t Olifantje, op onze kinderen, op de zon, en op alles wat het leven voor de rest zo aangenaam maakt ;-) De komende jaren zullen we op deze plek nog regelmatig vertoeven dat is een ding wat zeker is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
