Dubbel feest

Zaterdag 21 november beloofde een feestelijke dag te worden. Oma Tonny is jarig en Pieke Steen en Evena die vorige week 2 werd viert vandaag haar verjaardag weliswaar helaas nog gescheiden van haar lieve papa en mama maar we duimen allemaal dat ze volgend jaar lekker thuis is met haar 3e verjaardag. Dus vandaag zetten we met z'n allen ons feestelijkste gezicht op en is ons hele dagprogramma gericht op de bezoekjes aan de "jarigen" die we gaan brengen.'

'S ochtends hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben met z'n drietjes ontbeten, met de krant erbij. Ja,Georgens ook. Hij prefereert de sportpagina's (want die boeien ons niet zoveel) en roep dan "gagagaga" want al die voetballers hebben vieze kleren en vies is "gagagaga"! Na het ontbijt zijn Georgens en papa boven gaan klussen ( gordijnen ophangen en lampjes maken) dat gaat prima samen. Georgens helpt best aardig mee door bijvoorbeeld schroefjes aan te geven of door verpakkingen weg te gooien in de prullenbak. Soms staan we zelf versteld van wat hij allemaal al weet en begrijpt zonder dat hij de taal machtig is en hij de meeste materialen en spullen nog nooit gezien heeft. Je doet iets voor en benoemd alle handelingen en hij doet het na. Daarna beloon je hem met complimentjes en dan is hij reuze trots. Kinderen zijn zo leergierig en willen heel graag helpen en zeker nu we tijd hebben kan en mag dat zeer zeker. We hebben er samen heel veel plezier in!

Mama kon even lekker douchen ondertussen en daarna wilde Georgens mama's haar heel graag borstelen. Zo schattig als je die kleine handjes door je haar voelt woelen en hij heel serieus vraagt om voor hem te gaan zitten zodat hij met de borstel er goed bij kan. Hij doet dan echt z'n best om het goed te doen. Wanneer ik mijn make-up opbreng staat hij ook altijd heel belangstellend te kijken wat ik allemaal aan het doen ben.

Na de lunch zijn we vrij snel op weg gegaan richting Geleen. Het feestje van oma Cuijpers begon dan wel om 15.00 uur maar dat zou niet echt handig zijn met het middagslaapje van Georgens dus stapten we al om 14.00 uur in de auto in de hoop dat onze feestneus wel in slaap zou vallen onderweg. Dat deed hij ook alleen pas weer toen we al in Geleen aankwamen. Dus maar weer even blijven rijden en om 14.20 uur viel hij eindelijk in slaap. We hebben toen even een rustig plekje opgezocht zodat Georgens nog lekker kon doorslapen. Om 15.15 uur werd hij wakker er zijn we naar de feestlokatie gereden. Daar was bijna iedereen al en werden ook wij naast de jarige hartelijk verwelkomt! Georgens werd flink verwend met kadootjes van ooms en tantes. Vooral de kassa viel erg in de smaak, ook bij papa en mama ;-) Hier hadden we al heel veel lol mee gehad bij neefje Keez!

We bleven lekker een uurtje spelen en kletsen in het restaurant totdat het eten bijna kwam. Voor Georgens is het nog een beetje te vroeg om in een echt restaurant met zoveel nieuwe gezichten een paar uur te tafelen dus namen wij afscheid en de rest vierde gezellig verder.

Wij zijn toen op weg gegaan om nog in Susteren een kleine verjaardaggroet te brengen aan Roger en Monique de papa en mama van Evena, een vriendinnetje van Georgens uit het weeshuis. In Susteren was het ook dolle pret! Georgens, Dilini, Kyra,Ruben en Djounica speelden gezellig in de speciaal ingerichte kinderspeelkamer. Vooral Georgens en Dilini kwamen regelmatig hun papa en mama opzoeken en een dikke knuffel geven en bevestiging te krijgen dat we er nog waren en hun in het oog hielden. Het was ook heel fijn om Roger en Monique lekker even te knuffelen en hun ondanks dat Evena nog in Haiti is toch te feliciteren met hun knappe, lieve meiske. Het is en blijft altijd "bittersweet" je wilt er graag voor elkaar zijn maar het zijn toch pittige tijden voor je als ouder om de verjaardag te vieren ver van kind, zonder dat het erbij kan zijn. Maar we hopen samen dat 2010 het jaar van Evena gaat worden.

Bittersweet ook omdat we ook onze adoptievrienden ( 2 stellen!) even "live" konden knuffelen en ook feliciteren met het goede nieuws dat ze binnenkort kunnen afreizen naar Haiti om hun zonen op te halen. Heerlijk is dat goede nieuws dat ons afgelopen week bereikte. Natuurlijk wisselen we graag tips en wetenswaardigheden uit en dat gaat nog beter onder het genot van een hapje en een drankje.

Kortom een heel gezellige dag en dat vond Georgens ook. Hij sliep als een roos en kwam vanochtend( zondag) pas rond 06.00 uur naar onze kamer om de laatste uurtjes tot 9.00 uur gezellig tussen ons in verder te slapen.

Bittersweet... een woord dat de laatste weken voor Maurice en mij heel heel andere en waardevolle betekenis heeft gekregen. Hati, adoptie, en alles wat ermee samenhangt dat is in een woord gewoon...bittersweet... We zijn zo dankbaar dat we het mogen mee maken. We voelen ons rijk. Rijk door de ervaringen, rijk, met de nieuwe vriendenkring om ons heen maar vooral heel erg rijk met dit zeer bijzondere mannetje, dat na inmiddels 4 weken zo'n belangrijke en warme plek in onze harten heeft veroverd dat het soms pijn doet... van liefde welteverstaan.