Carnaval & huis-tuin-keuken ongelukje!

Afgelopen weekend heeft Georgens zijn eerste ervaring met Carnaval opgedaan! Zondag zijn we naar de kinderoptocht in Sittard geweest. Ons mannetje vond het allemaal overweldigend. Ondanks dat hij zelf ook voor het eerst een "geschminkt" clownskoppie had vond hij al die carnavalisten en muziek toch erg spannend. Hij keek z'n ogen uit, vanonder zijn dekentje in de buggy en wilde er beslist niet uit!
De nonnenvot van ome Antoine op de markt, de chips en de frietjes met worst bij oma Tonny waren bovenal favoriet! Stoeien met de neefjes ook maar al die "carnavals gekken" daar moet hij nog een beetje aan wennen.

Maandag was het weer tijd voor Kakelbont! Georgens had er niet echt zin in tijdens het ochtendritueel maar toen hij de kindjes zag was hij weer meteen enthousiast. Het weekend met papa en mama vond hij heel fijn dat konden we echt merken. Hij is dan heel erg aanhankelijk en wilde ook graag alles met z'n drietjes doen. Samen boodschapjes doen, samen eten,samen spelen en tv kijken, samen Georgens naar bed verzorgen en vooral samen stoeien. Toen mama Georgens 's avonds ophaalde bij Kakelbont wilde hij eerst alles laten zien. De prachtige ballenbak, de koningsstoel en het andere speelgoed. De leidster vertelde dat Georgens die dag weer eens ondeugend was geweest en samen met een ander jongetje het slaapritueel had verstoord. Tijdens het rustuurtje hadden ze hard liggen te kletsen en waren ze gaan stoeien ;-) Tja, ons mannetje zoekt momenteel graag de grenzen op daar mogen ze bij Kakelbont ook van meegenieten.

Maandagavond thuisgekomen zijn we meteen met z'n drietjes aan de slag
gegaan met het voorbereiden van het avondeten. Georgens wilde zoals altijd heel graag helpen. Aangezien we dat meestal we goed vinden gaven we hem die avond een aardappel met een mesje (geen aardappelmesje maar een bot mesje om boterham te smeren)! In een onbewaakt ongenblik presteerde ons "kokkie" het toch om in zijn duim te snijden! Een harde schreeuw, en toen ik omkeek stroomde het bloed langs het kleine handje in straaltjes naar beneden. Dat was schrikken! Voor Georgens maar ook voor papa en mama... Snel een schoon doekje gepakt en kinderpleisters in de aanslag. Helaas mocht dat niet direct baten.

De snee was toch wel behoorlijk en we moesten snel een klein drukverbandje aanleggen. Mama troosten en papa op zoek naar de verbanddoos. Die werd rap gevonden maar Georgens wilde alleen maar "handjes wassen"! Dat was nu net niet wat wij verstandig vonden. Een kleine strijd werd geleverd en al rap zat onze kleine "jamie Oliver" in spe met een verbonden duimpje, bij papa op schoot voor het Zandkasteel.

Die avond was ons mannetje heel zielig en vloeiden er nog veel krokodillentranen...maar dat mocht ook wel want de schrik zat er bij ons drietjes even goed in. Mama moest papa plechtig beloven dat er toch echt geen messen meer aan te pas zouden komen bij de hulp in de keuken. En Georgens zat even later weer met een brede grijns aan zijn andijviestampot met extra worst om de pijn te verzachten ;-)

Kortom eind goed al goed, getuige de foto's van onze stoere bink ( bij papa op schoot ;-)