Het zonnestraaltje in huis!

Wat is de zomer toch een heerlijk seizoen. De wereld ziet er compleet anders uit als je ’s ochtends je ogen open doet en het zonnetje piept al door de kieren van het gordijn. Ook Georgens loopt bijna iedere morgen doelgericht bij ons de slaapkamer binnen. Na een ochtendknuffel, kijkt hij meestal of het een zonnige dag wordt of niet. Regent het, dan klinkt er meestal met enige spijt in zijn stem, dat het heel erg hard regent (dat valt heus wel mee maar in zijn beleving is het zeer dramatisch). Gelukkig is dat de afgelopen weken maar zelden voorgekomen.

Onze zoon is per definitie wel een soort van weermannetje. Georgens kijkt bij voorkeur graag naar de lucht en geen vliegtuig of vogel ontsnapt dan ook aan zijn scherpe oog voor details. Hij ziet de grijze en donkere wolkenpartijen meestal al van ver aankomen en roept dan ongerust dat we naar binnen moeten want het wordt donker en het gaat ook nog regenen! Hij geniet en voelt zich het meest comfortabel bij mooi weer. De onweersbuien met zware windstoten zijn een doorn in het oog van onze zongebruinde “Pelleboer”. Wind, daar houdt hij ook niet van. Dit fenomeen wordt meteen onder de negatieve categorie slecht weer geschaard. Wat zoveel betekent als maak je uit de voeten, naar binnen en het liefst de deur op slot! In de het uiterste geval vraagt hij om naar bed gebracht te worden, maar dat gebeurd hoogst zelden ;-).

De maan, daar onderhoudt ons binkie een speciale band mee. Hij verteld honderduit over de maan, die als een lampje in de lucht plaatsmaakt voor zijn andere vriend de zon. Als de maan zich achter de wolken verstopt, blijft Georgens kijken tot hij weer tevoorschijn komt. Hij haalt dan opgelucht adem en roept enthousiast glimlachend “kijk daar is ie weer!”.

Goed of slecht weer we vermaken ons prima deze zomer. Nog regelmatig vraagt Georgens wanneer we weer naar het “andere huisje” gaan. Nu iedereen met vakantie vertrekt, met vliegtuig of auto, is het een belangrijk, steeds terugkerend onderwerp hier in huis. Natuurlijk worden de herinneringen aan onze vakantie-avonturen van de Veluwe nog eens opgehaald. Het zwembad, de dierentuin, de speeltuin en het andere huisje passeren regelmatig de revue.

Georgens wil elke dag wel op stap! Voor ons gevoel heeft dit mannetje trouwens elke dag min of meer een vakantie. Regelmatig maken we er een gezellig dagje van en trekken we er op uit. Een fietstocht door het Heuvelland met prachtige vergezichten, leuke terrasjes met heerlijke Limburgse gerechten, schapen en koeien in de wei en gezellige dorpjes. Soms gaan we samen met vriendjes of vriendinnetjes zoals naar de Valkenier. Ook een aparte ervaring;-) Als een echte ruiter op de paardjes, ravotten in de speeltuin en heel stoer met de mama’s dobberen in een bootje of in de botsauto’s!

De Schaapskooi met bezoekerscentrum in Brunssum is ook de moeite waard. Leuke wandelroutes/fietsroutes, klein ontdekcentrum, prachtig panorama terras. Georgens had hier laatst een zeer aparte ontmoeting met een pratende bank ( een theateract die wel heel bijzonder was!). Feestjes zijn en blijven ook favoriet. Opa werd onlangs 65 jaar en in de aanloop van het feest hebben we dagelijks de vraag gekregen of we nu naar het feestje gingen en werd er luidkeels “lang zal hij leven geoefend"! Toen het eindelijk zover was waren wij net zo opgelucht als Georgens! Of tijdens een van deze uitstapjes de inspiratie ontstond voor ondeugende peuteracties daar zijn we nog niet uit maar Georgens heeft de laatste weken wel wat op zijn kerfstok gehad.

Om maar wat voorbeelden te noemen:
Picasso maakte samen met een kleine partner in crime, van stoepkrijt, een prachtige muurtekening in de gang van ons souterrain! Het was lange tijd verdacht stil toen de twee kunstenaars zich aan het oog van de ouders ontrokken hadden, die nietsvermoedend aan de koffie zaten. Een van de twee artistiekelingen rook onraad en riep papa erbij. De ander probeerde nog te voorkomen dat het kunstwerk ontdekt werd, maar het was al te laat. Vol ongeloof keken een vader en een moeder naar het verbluffende resultaat…..in nog geen paar minuten uit het niets ontstaan! Stoepkrijt heet niet voor niets stoepkrijt…. We genieten nog dagelijks van de handtekening van deze creatieve kids.

Dan maar een avondje gezellig een worstjes braden op de BBQ. Papa was al een half uur druk in de weer om het vuurtje aan te wakkeren. Georgens vond het maar wat spannend. Nog even wat voorbereidingen in de keuken treffen. Onze kleine man gewaarschuwd dat hij niet bij het warme vuur mocht komen en overal vanaf moest blijven. Plotseling hoorden we Georgens vanuit buiten roepen. “Papa, mama, heel veel rook! “ Buitengekomen bleek dat onze cowboy met zijn waterpistool de smeulende kolen had bespoten en dat ons avondmaal letterlijk en figuurlijk in rook opging!

Ook verbaal beleven we menig avontuur. Vanochtend op weg naar oma Tonnie waar we gingen ontbijten vroeg onze zoon? Papa, frietjes eten bij oma Tonnie? Nee, antwoordde papa we gaan ontbijten bij oma Tonnie. Oooohhhh, shit…. antwoordde onze zoon diep teleurgesteld…..

Of regelmatig horen we “wat bisse an ’t doon mama/papa” ? Papa”Ich bin effe op de WC…” Georgens: “O.k. dan!” Dit soort dialogen komen zo komisch over als je ze van een afstandje beluisterd ;-)
Overigens als onze zoon het toilet bezoekt voor een grote boodschap dan worden we momenteel verzocht om buiten te wachten totdat (in de ogen en volgens de neus van Georgens) de ergste onfrisse geur is geweken. Dan pas mogen we de aftersales verzorgen oftewel het billenpoetswerk verrichten.

Het wordt nog een lange, warme zomer…. Heerlijk toch!