Wonderful Walson dag

Strak schema vandaag om op tijd in Dusseldorf aan te komen! Iedereen nog even onder de douche, ontbijten, tassen inpakken en wegwezen. Op naar het vliegveld! Niet te geloven dat het amper 2 maanden geleden is dat we zelf aankwamen en dat toen 2 ouderstellen ons op stonden te wachten die met smacht zaten te wachten om zelf af te kunnen reizen. Nu halen we nummer 1 op! Het andere stel komt ook volgende week aan. Wat een heerlijke vooruitzichten zo voor de kerst.

De autorit gaat prima. Georgens verteld over alles wat hij onderweg ziet en vlak voor Dusseldorf heeft hij het wel gehad. Hij roept "kaka", Maurice en ik kijken elkaar verschrikt aan. Net natuurlijk een tankstation gepasseerd en nu alarm! Langs de weg stoppen is geen optie. Ik zeg; "doe maar in de luier" Georgens. Hij knikt heftig nee, wijst op z'n kruis en trekt een moeilijk gezicht! Haaaaaa, tankstation in zicht! Gelukkig! Snel de auto uit, luiertas om je nek, kind op de heup en gaan met die banaan! Net echt! Net als ik Georgens op het toillet zet hoor ik "eens kijken waar Georgens is" en daar komen Patricia en Djounica binnen lopen! Wat een toeval! Ook zij maken even een noodstop. Gezellig even samen toilleteren ;-)

We komen iets te laat aan en vriezen zowat vast in de parkeergarage. Brrrr wat is het koud! Snel naar binnen en daar zien we de rest van de adoptievrienden al binnenstromen. Lekker even knuffelen en kletsen. Walson laat nog even op zich wachten want ze hebben wat vertraging. Rond 13.15 uur komen ze dan eindelijk door de gate! Heerlijk om die stralende gezichten te zien. Georgens zit het allemaal rustig te bekijken en kan zich zo te zien dit niet meer herinneren van 2 maanden geleden. Of het heeft niet echt indruk gemaakt ;-)

Ik krijg weer een brok in mijn keel en kijk even achterom naar mijn mannetje dat bij papa op de arm alles heel relaxed gade slaat. Het lijkt alsof het nooit anders geweest is maar ik weet wel beter.... Elke dag zijn we nog dankbaar dat we hem 's ochtends weer mogen knuffelen. We genieten van alle blijde gezichten, spandoeken, ballonnen en enthousiast kreten van geluk. Walson is een plaatje en het is weer een perfecte match! We drinken gezellig nog een paar kopjes koffie en de kids spelen lekker met elkaar. Georgens heeft zo zijn eigen feestje. Hij dribbelt tevreden rond en bekijkt alles van een afstandje. Hij is druk in de weer met het spandoek en geniet van de heerlijke welkomsttaartjes.

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Wij gaan op weg naar huis en spreken met Ron en Jeanne af om de muts nog even op te halen ( prima smoes!). Bij de Siesterwietjes aangekomen hebben we allemaal trek en besluiten we om samen chinees te eten. Georgens en Dilini hebben het prima naar hun zin samen en we hebben een gezellige afsluiting van de dag. Om 19.00 uur rijden we met onze buikjes rond naar huis...