Vriendelijke vrijdag

Zoals bijna elke up-date starten we maar weer het met het avond/nachtritueel van Georgens te bespreken. Gisterenavond hadden we een zeer moeilijke avond. Het lukte Georgens maar niet om in slaap te komen. We hebben vanaf 20.00 uur tot 22.30 uur afwisselend met Georgens om de arm, op zijn bedje, naast z'n bedje geprobeerd om samen met hem de slaap te vatten. Uiteindelijk is hij om 22.30 uur bij papa op de borst in slaap gevallen. Vannacht om 3.30 uur hebben we hem weer van de gang opgehaald en bij ons in bedje gelegd ;-)Hier heeft hij tot 08.00 uur geslapen.

Vanochtend was papa weer niet lekker van de zware medicatie en hebben Georgens en mama samen ontbeten en gespeeld. Om 12.00 uur wilde Georgens heel erg graag naar buiten. Hij wees continu naar de deur en naar het raam. Dat vonden we een prima idee dus hup buggy mee. Georgens maar aan het handje lopen helemaal tot aan de Weltervijver. Ons menneke was niet kapot te krijgen! Hij zag vrachtauto's, een vuilniswagen, hondjes, eenden, schaapjes en kon er geen genoeg van krijgen. In de buggy wilde ons ventje niet tot aan Auberge de Rouche heeft hij gelopen toen mochten we hem pas in zijn troontje zetten. We hoopten natuurlijk dat hij in slaap zou vallen. Nee hoor! Toen maar een pit-stop gemaakt bij de Rouche. Lekker koffie met gebak en voor Georgens koekjes en water met een rietje want dat heeft hij het liefst. Gezellig zo op een doordeweekse dag samen "even bakkie doen". Geen middagdutje dus vandaag. Eens kijken hoe dat werkt richting avond ;-)

Op weg naar huis weer stappen en uiteindelijk het laatste stukje toch even gereden worden. We moesten nog opschieten want om 15.00 uur kregen we bezoek van oma met Kieke, ons nichtje van dik 1,5 jaar oud! Wat een feest die twee kids konden het prima vinden. Ze speelden een half uurtje samen en deelden een banaantje. Oma Akkie kon haar kleinzoon ook even van dichtbij bewonderen. Toen Kieke naar huis ging werd en fors gezwaaid maar toen de huisdeur achter hen dichtging en Georgens besefte dat oma en Kieke echt weg waren vloeiden er dikke tranen. Hij was heel boos en verdrietig dat ze zomaar er vandoor gingen. We denken dat hij zo aan kindjes gewend is dat hij het echt mist om ze om zich heen te hebben. Hier zullen we de komende tijd veel rekening mee gaan houden.

Nadat de traantjes gedroogd waren werd er gekookt. Soep met pannekoeken stond er op het menu mede dankzij het culinaire verwenpakket van Vermeulen, bedankt collega's! Georgens is een echte pannekoekenfan geworden! Natuurlijk ontbrak ook een bakje rijst niet op het menu want daar is Georgens echt heel dol op. Hij schranst het werkelijk naar binnen en murmelde continu mhmmmmm..... mhmmmm.....

Mama en Georgens gingen na het eten even lekker foto's van Haiti kijken op de computer. Mama vertelde bij elke foto een verhaaltje en Georgens herkende een paar keer Evena, het dochtertje van vrienden van ons en riep dan enthousiast: Effffnaaa! Ze hebben samen veel tijd doorgebracht in het weeshuis en kennen elkaar dus goed. Zo leuk om die reactie te zien. Mama verteld ijverig verder totdat zoonlief een beetje zat te knikkebollen op schoot. Wat bleek onze stoere hiker was zomaar spontaan in slaap gevallen. En het was nog maar pas 18.30 uur;-) Papa maakte snel een foto en toen hop naar bed. In bed hebben we hem z'n kleertjes uitgedaan en zelfs nog terwijl hij sliep z'n luier verwisseld. Georgens merkte er niets van hij was al ver weg in dromenland. Mama en papa kwamen euforisch van geluk beneden! Yes, wat een fijn begin van de avond dat Georgens nu zonder traantje en zonder al teveel vechten tegen de slaap zo ontspannen is ingedommeld.

Papa ging nog even op internet kijken of er nog een stoere 2e-hands wandelwagen op de kop te ticken viel voor boswandelingen. Ook dat lukte wonderwel en om 20.00 uur waren we voor een zeer aantrekkelijke prijs een mooie, echte wandelwagen rijker. Een geweldige afsluiting van zomaar een vriendelijke vrijdag in de Akerstraat.

Genieten jullie weer mee van de foto's?!

Kusje de drie stoere stappers uit Heerlen.