Zandsculpture

Hiep, hiep hoera vandaag voor Janine en Jeanne en natuurlijk voor de Koningin. Oeps, vergeten de vlag uit te hangen! Niets persoonlijks dames! Het moet gezegd, ze zien er allemaal ondanks een jaartje ouder uit als frisse, jonge prinsesjes!

Afgelopen week heeft onze zoon regelmatig een zandbad genomen. Bij mooi weer is de zandbak natuurlijk bij Kakelbont favoriet en daar neemt Georgens en zijn vriendjes het niet zo nauw met de zandtaartjes. Maandag vond ik onze zoon dan ook rond de klok van 18.00 uur op de bank voor de tv bij huize huize Kakelbont. Toen ik hem onder luid protest wilden oppakken om naar huis te gaan, liep het zand in straaltjes uit zijn schoenen en broekzakken. Zijn zanderige knuistjes balden zich samen om duidelijk te maken dat hij echt niet naar huis wilde maar "filmpje" wilde kijken. Ik nam hem toch maar kordaat in de houdgreep en blies de aftocht. Zijn zanderige kroeshaar drukte hij verontwaardigd tegen mijn neus en hoestend en proestend bereikten we uiteindelijk de auto.

"zondheid mama" bleef Georgens maar herhalen en hij keek met telkens vol medeleiden aan als ik weer in mijn kleffe zakdoek dook. Het stoplicht stond natuurlijk overal op rood maar zoonlief hield alles goed in de gaten. Mijn ogen rood omrand en tranend van het zand in combinatie met die geweldige hooikoorts zorgde voor troebel zicht. Georgen riep steeds op tijd "mama, rood doorrijden"dan wist ik dat het groen was en ik zeker niet hoefde te stoppen ;-)Thuisgekomen bleek het zand overal zijn weg te hebben gezocht en zat er niets anders op om de hoofdrolspeler van het Zandkasteel Heerlen, onder de douche te zetten. Afijn, een goed begin van de week dus.

Woensdag deden we een nieuwe poging zandhappen. Samen met vriendinnetje Iris gingen mama Diana en ik herinneringen aan onze jeugd ophalen in het Schutterspark in Brunssum. Een ontzettend leuk, goed onderhouden, kleinschalig dierenpark met kleine overzichtelijke speeltuin. Georgens en Iris stapten dapper het hek door om de geiten, schapen en varkentjes te voeren. Grappig om te zien dat de beestjes waar hij eerst toch een beetje bang voor was nu zelf durft te aaien en eten geeft.

Toen was het tijd voor de speeltuin. Lekker van de glijbaan, op de wip en de schommel, Georgens en Iris hadden pret voor tien. Al snel hielpen ons Jip en Janneke een peuter van zijn speelgoed af. Onder het mom van samen spelen samen delen namen ze alle attributen van de kleine dreumes over... Binnen de kortste keren vloog het zand weer in het rond en had Georgens wederom een prima basis voor een scrubbehandeling van zijn hoofdhuid ;-). Maar ach, dat mag de pret niet drukken. Onze kanjer neemt het ons later vast niet kwalijk dat we nooit een zandbak voor thuis hebben aangeschaft, hopen we....