4 op een rij!

Vanochtend waren we al om 7.15 uur op! Georgens sliep gisteren natuurlijk lekker op tijd en dan staan we dus ook op tijd op! Na het ontbijt hebben we nog even gespeeld en toen moest Maurice voor een afspraak met de reumatoloog naar het ziekenhuis. Inmiddels is zijn medicijnencocktail wel aangeslagen want hij heeft al 3 dagen geen ontstekingen meer nu maar afwachten wat de arts hiervan zegt.

Georgens en ik zijn rond 10.00 uur op pad gegaan richting het gemeentehuis. Ik moest mijn rijbewijs laten verlengen dus dat maar meteen even gedaan. In het gemeentehuis imiteerde Georgens steeds de "gong" die afgaat als de volgende klant aan de beurt is en de bezoekers inclusief de medewerkers liggen dan dubbel van het lachen. Georgens heeft het niet eens door, trekt gemoedelijk z'n jas uit en zet z'n muts af om vervolgens gezellig aan de speeltafel aan te schuiven. Nicht Germaine komt nog even dag zeggen en een praatje maken (met hese stem) ja dat kan je ook overhouden aan de Mexicaanse griep! Nadat we alle formuliertjes ingeleverd hebben kunnen we weer weg. Op naar de bakker. Ook daar trekt Georgens als we binnenkomen meteen z'n jas weer uit... Pffff dat begint wel vermoeiend te worden. Ik maar steeds uitleggen dat we zo weer gaan maar hij stapt nu eenmaal liever rond zonder al die dikke kleding! Even later staan we weer met jas en das buiten. Zo nu nog even een cadeautje voor Iris kopen want die is binnenkort jarig en dan naar huis. Het waait hard en mama trekt een sprintje naar huis om net even voor de bui uit, thuis te komen.

Georgens sleept zoals inmiddels bekent de tassen weer naar binnen en even later zitten we aan een Danoontje (ja het laatste) met parasietenkiller! Papa is nog niet terug van de dokter dus we hebben nog even tijd voordat we de lunch kunnen voorbereiden. Ik haal een paar potjes klei tevoorschijn. Potje voor potje wordt het nieuwe speelgoed goed bekeken en ik laat Georgens zien wat je met klei kunt doen. Hij vindt het reuze spannend en als we samen een poppetje kleien kraait hij van plezier. We kleien een uurtje samen en ruimen weer netjes, kleurtje bij kleurtje alles op.

Soms weet ik niet of hij de kleuren nu wel of niet kan onderscheiden. Bij Georgens weet je nl. niet of hij je moedwillig misleid door de kleuren te mixen om te kijken hoe ik dan reageer! Het is echt een rakkertje hoor. Nadat we alles opgeruimd hebben maak ik de lunch en om 13.00 uur komt Maurice binnen. Het was goed gegaan bij de arts. De cocktail is inderdaad aangeslagen en de bedoeling is om deze op termijn af te bouwen aangezien het te zware medicijnen zijn om te blijven doorslikken. De reumatoloog weet niet waar de aanvallen vandaag komen en of er verbanden zijn met leefwijze, klimaat of temperatuur. Maurice blijft voorlopig onder behandeling en heeft hopelijk steeds minder last van de bijwerkingen ( maag en darmklachten, vermoeidheid en soms slapeloosheid en hij wordt er ook niet echt vrolijk van ;-).

We lunchen en zingen gezellig en ruimen dan ook weer samen op. Dat blijft voor Georgens een leuk ritueeltje; tafel afruimen en vaatwasser inruimen?! Hij vindt het helemaal geweldig als hij de grote deur met veel spierkracht dicht moet klappen onder luide aanmoedigingen van een van ons. Als het dan gelukt is om de deur te sluiten dan juichen we hem toe en loopt hij met een big smile op ons af en komt hij een high five of knuffeltje halen! Het zijn soms kleine, simpele dingen waar we zo'n lol om hebben en waar hij zich zichtbaar heel goed bij voelt. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het wisselen van de zakken in de pedaalemmers. Samen de zak eruit tillen, de nieuwe zak er weer in doen en de zak naar buiten slepen dat is een geweldig leuke klus vindt Georgens!

Na de lunch vertrekken we voor een bezoekje aan oma Tonny. Onderweg valt Georgens in de auto in slaap. We leggen hem in de buggy zodat hij binnen weer lekker verder slaapt. Geen probleem bij Georgens, hij slaapt als een blok. Bij oma Tonny is het een drukte van belang. Voordat we het weten staan neefjes Kaj en Finn ook op de stoep en even later komt ook neefje Keez! Dat is gezellig voor het eerst zijn alle neefjes samen bij oma op bezoek en dat ook nog eens per toeval. We laten Georgens nog even slapen en dan kan hij ook lekker spelen met de andere mannetjes!

Hij rent er vooral achter aan en is erg nieuwsgierig wat de anderen allemaal doen. Ook Georgens vindt het "vissenspel" bij oma geweldig net als de andere jongens heeft dit grappige spelletje een magische aantrekkingskracht en is en blijft het een grote sport om de visje te vangen! De jongens nemen enthousiast afscheid van elkaar en er wordt druk gezoend en gezwaaid. In de auto naar huis brabbelt Georgens nog druk na.

Het is trouwens soms verbazingwekkend wat mensen aan je durven vragen of zeggen als het om adoptiekindjes gaat. Wij weten inmiddels dat men dat niet altijd bewust kwaad bedoeld maar je staat soms wel even raar te kijken als mensen dingen zeggen als; waarom hebben jullie voor "een zwartje" gekozen en niet voor een blank kindje er zijn toch ook blanke kinderen die je kunt adopteren. Of; Goh dit mannetje wordt vast en zeker een beroemde filmster.. Hoezo? Nou, die zien we vast over een aantal jaren in het tv programma Spoorloos... zoals al die adoptiekinderen.

Inmiddels in het rustig in huize Caubo-Cuijpers en dat is maar goed ook.

Morgen is er weer een dag en we hebben er nu al zin in!