Kiekeboe!

Een dag met ritme was het gisteren! Georgens sliep om 20.45 uur en kwam weliswaar om 2.00 uur weer bij ons gekropen maar sliep netjes tussen ons in tot 7.30 uur. We meteen opgestaan en hebben ons gewassen en aangekleed. Om 8.45 uur zaten we allemaal aan tafel en kwam Annie binnen. Die werd natuurlijk hartelijk begroet! Maurice en ik zaten toen al een plannetje te smeden hoe we de medicijn vanochtend in het ontbijt zouden kunnen verwerken.

Poging 1 in de pap... Georgens nam blij een hap en fronste bedenkelijk zijn voorhoofd... en weigerde nog verder te eten. Dan maar een bakje cornflakes met dat heerlijke goedje...weer een enthousiaste hap en nu keek hij ons een beetje boos aan... jullie proberen me weer die rotzooi onder m'n neusje te zetten, dat kon je van zijn ogen aflezen! Maurice en ik namen ook maar een hapje om hem te overtuigen dat het echt niet vies maar heel lekker was.... maar het was zo ontzettend smerig dat we zelf bijna over onze nek gingen! Ach, jee en we zaten nog te zo te mopperen dat hij gewoon moest dooreten en dat het een "piepmuis" was en een zeurpietje...

De pap hebben we toen ook even geproefd die was nog onsmakelijker om het maar zacht uit te drukken. Inmiddels zijn wij ook parasieten vrij ;-) En Georgens die was er helemaal klaar mee. Hij stapte na een paar happen cornflakes resoluut van tafel! tja, dan maar bij de lunch iets anders verzinnen. Ik dacht meteen aan een gat in de markt. Medicijnen kindvriendelijker maken maar daar hebben zich vast al meer mensen het hoofd over gebroken.

Dan maar iets leuks verzinnen! Ha, weet je wat, Kieke vroeg nog of we kwamen spelen laten we dat gezellig doen! Dat hoef je Georgens maar een keer te zeggen en hij sleep de luiertas en de Barbapapa kegels al naar de deur. Handig hoor alleen mama moet er dan nog achteraan rennen en koortsachtig, snel bedenken wat er allemaal nog meer mee moet! Maurice bleef lekker thuis wat voorbereidingen treffen om de keuken van het souterrain naar de 1e verdieping te verplaatsen. Want stil zitten kunnen we niet hier in de Akerstraat ;-)

In ieder geval ging ik met Georgens op weg richting Kerkrade. Onderweg zagen we opa nog in de auto maar hij zag ons jammergenoeg niet. Bij Ellis aangekomen begroeten de twee kids elkaar uitbundig met enthousiaste kreten en begonnen meteen te spelen. De communicatie over en weer tussen neef en nicht begint steeds meer vorm te krijgen. Georgens en Kieke spelen niet alleen maar naast elkaar maar vandaag reageerden ze de hele tijd op elkaar en speelden zelfs "kiekeboe" samen en zaten ook gezellig met z'n tweetjes op de loopfiets. Zo leuk om te zien. Toen wij zussen beurtelings door onze kroost omver werden geduwd, onder luid gelach van die twee rakkers hebben we met z'n vieren dubbel gelegen!

We besloten ook nog even en frissen neus te halen buiten. We zetten de kids in de buggy en liepen even lekker naar de stad. Daar hebben we bij Loui's cafe gegeten en de kids hebben weer lief aan tafel gespeeld. Op de terugweg moest flink de pas erin want het begon te regenen. Thuis aangekomen wilde ik meteen naar Heerlen rijden maar Georgens had een verdacht geurtje om zich heen hangen. Dus maar weer naar binnen, jassen uit ( het zweet stond nog op mijn rug van de fikse wandeling)en hup de luier verschonen. Dat was wel nodig want Georgens zat weer helemaal onder. Zelfs Kieke trok een vies gezicht bij het verschonen van de luier en Ellis gaf ook toe dat die Haitiaanse billenkoek wel heel doordringende geuren verspreide. Gelukkig een setje schone kleren bood weer uitkomst en de was kon meedraaien op de Kohlbergsgracht :-) Zo nu konden we eindelijk de terugreis hervatten.

In de auto dommelde Georgens zoals verwacht in slaap. Op zich prima, het was 14.00 uur. thuisgekomen, hebben we hem weer overgeheveld naar de bank. Achteraf bedacht ik dat we hem misschien toch beter de trap op hadden kunnen brengen naar de slaapkamer om toch de middagslaap aan zijn slaapkamer te koppelen...Hij sliep tot 15.30 uur en moest toen echt weer een half uurtje bijkomen. Ik had inmiddels bedacht en met Ellis besproken, dat ik de medicijn maar weer in een flinke portie Danoontje zou verwerken.

Zo gezegd, zo gedaan. En... het werkte, ik deed niet de gehele portie erin maar verdeelde het over 2 bakjes zodat de smaak niet al te overheersend was. Gelukkig at hij beide porties zonder problemen. Dat worden veel Danoontjes vandaag! Maurice was al aardig opgeschoten maar had toch nog wat hulp nodig, dus we hebben hem maar even geholpen met dozen scheuren en opruimen. Ondertussen kon hij buiten tussen de buien door wat zaagwerkzaamheden doen. Ik ben rond 17.00 uur samen me Georgens gaan koken. Hij had niet erg veel trek maar het Danoontje met inhoud ging er gelukkig wel weer goed in. Nu alleen morgen nog even doorzetten en dan zijn we daar ook weer vanaf. Na een warm badje waarin ik hem voor het eerst met ondersteuning van mijn arm heb laten drijven in het water, ligt ons mannetje nu (21.00 uur) tevreden in bedje.

Trouwens Georgens zegt sinds gisteren ook doeg en dag! En hij vindt het dan heel stoer om de deur uit te lopen en dan heel hard doei en dag te roepen om dan vervolgens heel blij weer binnen te komen met een stralende Haaaaiiiii! Dan moeten we hem welkom kussen en heel blij zijn dat hij er is. Dat doen we met alle plezier want we zien hem zo graag binnenkomen en met lede ogen vertrekken. Ook al is het voor 5 seconden ;-)