Wentelteefjes en grote lepels.

Is het niet Georgens die ons uit de slaap houdt dan is het wel weer de wind die een raam laat klapperen in het oude huis.Daar wordt ik dan weer als enige wakker van. Kruipt er als je net bent ingeslapen een kleine teletubbie naast je, ben je weer wakker. Ik klaag niet hoor, zou niet durven. Maar ben heel blij dat we op dit moment nog vrij zijn want dat combineert niet helemaal goed met de dagtaken die ik normaal heb ;-) Moeder's was dan ook een beetje suffig vanochtend.

Maurice daarentegen had de grote lolbroek aan vandaag. Georgens eet heel graag pap en dat werkt hij dan ook 's ochtend met enorm grote happen naar binnen. We zitten hem meestal met een mix van verbazing en ongeloof aan te staren hoe hij een en ander in record tempo zijn mondje in schept. Vanochtend had Maurice een mega grote opscheplepel bij zijn bordje pap neergelegd en zaten we vol spanning te kijken naar de reactie van Georgens.... Hij keek er niet eens naar en begon meteen met de grote scheplepel in zijn papje te lepelen. Toen hij de lepel vol met pap in zijn mond probeerde te stoppen lukte dat amper... Wij lagen weer helemaal in een deuk! Hij keek ons verbaasd aan en snapte niks van de commotie. Hij zat toch keurig zijn papje te eten....?! Nou afijn, zie foto!

Na het ontbijt hebben mama en Georgens lekker gespeeld. Georgens vindt tellen nu heel erg leuk dus dat doen we dan ook regelmatig net als een aantal zangspelletjes zoals; "deze vuist op deze vuist", "er komt een muisje aangelopen", "zagen zagen wiedewiede wagen", "in de maneschijn" etc. Vooral met veel mimiek en drama wordt een en ander dan uitgevoerd en ik geniet er net zoveel van als Georgens maar dan vooral om dat guitige koppie met die nog grappigere bewegingen die hij er dan bij maakt. Het is echt een genot om dat ventje te zien ontwikkelen.

Maurice bakte wentelteefjes vanmiddag. Wij smulden hier natuurlijk weer heerlijk van. Als dit zo doorgaat moet ik straks op dieet! Georgens vond er niets aan, dat bestaat niet gewoon, de enige conclusie die we konden trekken was: te moe, dus naar bed. En ja hoor, hij sliep binnen 5 minuten. Oma Akkie kwam om 14.14 uur en om 14.30 uur werd Georgens wakker. Normaal moeten we hem wakker maken maar nu hoorden we opeens op de babyfoon! Haiaaaa mama haiaaaa!! Toen we de trap opliepen stond onze grapjas op het traphekje met een brede grijns! Snel aankleden en lekker naar beneden. Je raad het al de wentelteefjes, banaan en een mandarijn gingen er nu wel in als koek.

Genoeg reserves opgebouwd voor een fikse wandeling door de stad. De dames hadden nog wat missies dus maar snel op weg! De stad ademt al helemaal de kerstsfeer, overal in de straten staan beelden van lammetjes. Zo gezellig. De winkels, allemaal prachtig versiert. Georgens bekijkt het aandachtig en vindt het erg leuk. Thuisgekomen kookt oma voor ons een heerlijk wild gerechtje. Weer smullen. Georgens eet ook goed zijn bordje met rijst en vlees leeg. Een goede afsluiting van een fijne rustige dag.

Morgen vertrekken Christel en Henry naar Haïti om Wonderful Walson op te halen. We wensen hen een goede reis en geweldig mooie ontmoeting met hun zoon. De mooiste, meest bijzondere reis van jullie leven mensen, wij kunnen het weten...en met ons vele andere adoptiefouders die ondanks alles wat er gezegd, gedacht en geschreven wordt over adoptie weten dat elk verhaal twee kanten heeft. Zoals alles in het leven. Maar het is echt ZOOOOOOOO MOOOOOIIIIII!!!!!!

Goede reis mensen en tot snel!