Op naar Eindhoven !

Georgens is van zondag op maandag rond 21.15 uur in slaap gevallen, nadat papa 1 uur zijn bedritueeltje heeft gedaan. Om 03.00 uur zondagnacht hoorde mama Georgens op de gang en in tegenstelling tot de laatste nachten (toen kwam hij meteen naar onze slaapkamer) vond ik hem weer hangend op het traphek! Gelukkig had ik hem wel gehoord. Ik viste hem er direct vanaf, maar van slapen wilde mijnheer niets weten. Toen maar laten zien dat alle mensen en alle auto's ook sliepen en dat het dus ook nog steeds bedtijd was voor kleine chocopoppies. Ik nam hem mee naar ons bed en daar sliep hij na een kwartiertje toch weer in. Net als ik. Dus we werden maandag weer samen wakker. Samen onder de douche is lekker wakker worden, dus dat deden we ook.

Na het ontbijt hebben mama en Georgens lekker samen gespeeld en is papa even naar de bouwmarkt gegaan voor een aantal klusspulletjes, we horen onze deurbel namelijk niet goed en die moet echt vervangen worden. Na de lunch hebben we ons klaargemaakt voor de trip naar Eindhoven. Weer een hoop formulieren invullen, pasfoto plakken, handtekeningen zetten... Maandagmiddag stond een bezoek aan de IND ( Internationale Naturalisatie dienst) in Eindhoven op het programma. We vertrokken op tijd want de afspraak stond op 15.30 uur maar met het verkeer weet je het maar nooit. We kwamen klokslag 15.30 uur aan want we vereden ons per ongeluk bij Leenderheide waar wegwerkzaamheden waren. Georgens begreep er niets van die mevrouw ( de tomtom) wist toch heel goed de weg?!

Tja de IND.... We hadden alle denkbare papieren en kopietjes die je maar bedenken kunt meegesleept en toch ontbrak er nog een formuliertje... Het bewijs dat van de gemeente dat papa en mama toch echt wel samen op ons woonadres in een huis woonden... De mijnheer van de IND was zo vriendelijk om de gemeente Heerlen ter plekke te bellen, met het verzoek om het ontbrekende document even te faxen. Franca van de gemeente Heerlen deed dat meteen zodat we onze beschikking, na betaling van weer 188 Euro konden meenemen. Maar we moesten het voorlopige verblijfdocument dat nu aangemaakt wordt wel zelf, met Georgens erbij over 3 weken persoonlijk komen afhalen bij de IND in Eindhoven! Tuurlijk we hebben toch niets beters te doen! De man achter het loket vond het zelf ook een belachelijk gedoe maar goed... regeltjes, regeltjes, regeltjes.

Na de gemeente 2 x, de huisarts, de tropenarts, het ziekenhuis, de GGD, kon dit er ook nog wel bij. Eerlijk gezegd vraag ik me af hoe we dit allemaal hadden moeten doen als we beiden nu geen verlof hadden gehad. We moeten al deze instanties bezoeken en de formulieren invullen en testen laten doen anders lopen we altijd wel ergens in vast. Zonder BSN ( urger Service Nummer)geen kinderbijslag, geen ziektekostenverzekering etc. Tja we dachten dat we al die procedures achter ons hadden;-).

Binnenkort starten we ook de adoptie naar Nederlands recht op zodat Georgens over een aantal maanden ook officieel volgens Nederlands recht geadopteerd is. Nu is hij dat nog uitsluitend via het Haitiaans recht aangezien Nederland geen verdrag heeft met Haiti. Eens kijken welke verrassingen we daar weer tegen het lijf lopen.

In ieder geval om een lang verhaal kort te houden stonden we om 16.15 uur weer buiten en konden we weer op weg naar huis. Alweer de auto in maar nu had Georgens het na een half uur wel gehad, dit was te rommelig en te snel. Dus zijn we maar bij de MC. Donalds in Echt gestopt voor een happy meal... Normaal zijn we hier dus echt niet voor te porren maar nu was het best grappig, om hem daar met z'n vlaggetjes en doosje enthousiast de frietjes te zien wegwerken. Ik had bij de eerste hap direct weer de bevestiging van de reden dat we dit soort plekken dus meestal voorbij rijden als het even kan. Het is toch gewoon niet echt lekker dat fast-food.

Om 18.30 uur waren we thuis en hebben we rustig nog even gespeeld. Georgens werd nu door mama naar bed gebracht en na 3 kwartier lag hij wonderwel toch lekker te slapen! Dat was heerlijk want wij vonden het best een vermoeiende dag. En voor ons gevoel krijgen we op dit moment gewoon niets voorelkaar buiten eten, slapen, het huishouden en adoptiezaken regelen... Dat zal vast over een aantal weken beter gaan maar voor nu zijn we reuze blij dat we samen vrij zijn....