Happy Holidays!

De eerste (echte) vakantie van Georgens ging van start. Zondag hadden we het vakantie gevoel al een beetje opgewarmd, met een heerlijke luierdag met de Siesterwietjes. Papa’s en mama’s met een wijntje en kaasje op het terras en de kids lekker spetteren en spatteren met water. Daarna nog een kleine fietstocht, met als afsluiting een gezamenlijke maaltijd op een Voerendaals terras. Nu waren we helemaal in de ‘mood’ voor een minivakantie in eigen land.

We hebben dit jaar voor de zogenaamd “veilige weg” gekozen en zijn nog niet met ons mannetje in het vliegtuig gestapt. Enerzijds omdat vliegen wellicht voor Georgens toch herinneringen oproept van zijn reis naar Nederland. We kunnen hem nu nog niet goed genoeg uitleggen dat we op vakantie gaan en niet terug naar Haïti. Anderzijds ook omdat een vliegreis met kind toch altijd wat hectischer is dan een autoritje van 2 uur. Dit jaar werd het geheel tegen mama’s principes in een vakantie in een bungalowpark. Jarenlang heb ik geroepen dat ik dat toch wel het toppunt van burgerlijkheid vond (jahaaa dat heb ik gedaan!)…. En nu waren ook wij op weg richting de Veluwe.

We zouden net als al die andere vakantiegangers ons melden bij de lieve meisjes van de receptie, dankbaar met onze verworven sleutel op zoek gaan naar ons stekkie in het frisse groen. Ook wij zouden aanschuiven in de rij bij de Parkwinkel van Landal, spelen in het overdekte speelparadijs met oorverdovend krijsende kinderen die zeuren om een ijsje en ook wij zouden op zaterdagavond een menu van de week halen bij de friettent voor luie papa’s en mama’s. Dus met de auto volgeladen ( ja ook met levensmiddelen duhuuuuu!), gingen we op weg!

Maar een ding was vast anders dan anders. We hadden ongekend goed weer. De voorspellingen waren goed maar de realiteit was nog beter. We hadden Spaanse temperaturen en zorgden zelf voor de bijpassende tappas en wijn. Georgens vond het in een woord geweldig. Het vakantiehuisje vond hij toppie. Vooral het grote bed op zijn eigen kamertje. Samen op de fiets naar de parkwinkel om “boterhamschappen” te doen was al een attractie maar het zwembad was toch wel helemaal het einde.

We konden dinsdag meteen al een frisse duik nemen in het plaatselijke spetterparadijs. Georgens spartelde binnen de kortste keren, alsof hij nooit anders gedaan had, in het babybadje en maakte snel vriendjes en vriendinnetjes. Samen met papa en mama in het grote, koude waterbad was ook heel spannend. Klappertandend hing hij om onze nek en schreeuwde het uit van plezier.

Het was natuurlijk heel verleidelijk om elke dag onder de boom in het zwembad te vertoeven maar dat zou werkelijk zonde zijn van de prachtige omgeving. Woensdag stond een bezoek aan Burgers Zoo op de planning. Een prachtige dierentuin waar naast de wilde dieren ook een bijzondere onderwaterwereld, mooi woestijnlandschap en een kleurrijke tropenhal te zien zijn. Maar ook hier scoorde de speeltuin weer hoge ogen bij Georgens.

Nu onze zoon sinds zijn verjaardag zo ongeveer zindelijk is moeten we voortdurend onze routing en programma een beetje aan zijn sanitaire behoeftes aanpassen. Regelmatig was er deze vakantie dan ook een geplande en ongeplande sanitaire stop. Vooral ongeplande stops zorgden voor grote uitdagingen voor paps en mams. Waar vindt je zo snel in een dierenpark het toilet dat niet bezet of smerig is en hoe maak je duidelijk dat je niet overal je handen zomaar in kunt stoppen of op kunt leggen omdat “schoon ‘ een betrekkelijk begrip is? Afijn, negen van de tien keer ging het goed.

Natuurlijk hebben we ook het Nationale Park op de Veluwe per fiets verkend. Het blijft een betoverde mooie omgeving. Zaterdagavond was er een zomerfestival in de beeldentuin van het Kröller Möller museum. Op het grote grasveld kon er naar hartelust gepicked nicked worden en verspreid over het terrein waren diverse theater en muziek activiteiten. Met een live open-air concert van Stevie Ann sloten we deze mooie, enigszins vochtige zomeravond af.

In het huisje aangekomen regende het een beetje en Georgens raakte enigszins in paniek van een schijnbaar naderend onweer. Hij riep dat we snel naar binnen moesten komen maar wij vonden die koele regendruppels op ons hoofd even echt niet erg. Georgens keek ons ongerust aan en riep op enig moment een beetje radeloos” pappie, mammie, kom nu in auto”. “Kom naar ons huis”. Hij leek te willen zeggen: "Hier vind ik niets meer aan breng me maar weer met de auto naar mijn eigen stek". Voor ons was het een duidelijk teken dat hij echt wel weet waar zijn thuis nu is. Een mooi moment daar in de regen. Georgens snapte er niets van dat wij een klein vreugdedansje maakten in de regen en een toost uitbrachten op het “thuisgevoel”.

Zondag besloten we de vakantie af te sluiten in het Dolfinarium in Harderwijk. We werden meteen al richting een parkeerterrein geloodst, waarvan we het gevoel hadden dat dit niet echt in de buurt van de attractie lag. Uiteindelijk bleek inderdaad dat we een nog een stukje moesten lopen. Gelukkig hadden we de buggy mee. In het Dolfinarium kwamen er meteen wat jeugdsentimenten boven drijven. Dolfijnen zijn en blijven toch prachtige, aandoenlijke beesten. Nadat we eerst de zeehondenshow bezocht hadden schoven we aan in het immense theater voor de dolfijnenact.

Georgens vond het allemaal zeer indrukwekkend en wilde alles alleen maar vanaf onze schoot volgen. Hij viel compleet stil. De muziek, het licht en de beesten vond hij echt wel heel spannend. Maar zoals altijd met kinderen van 3, haalt niets het bij de speeltuin. Gelukkig hadden ze er hier wel minstens 4. Een van de speeltuinen lag aan een grote plas en daar hebben we lekker gespeeld. Nog even een hapje gegeten in Harderwijk en toen moesten we toch echt wel constateren dat het einde van de vakantieweek rap in zicht kwam.

Maandag hebben we het huisje gedag gezegd en zijn we op ons gemakje naar huis gereden. Georgens is lekker bruin geworden ;-) en wij ook, (een beetje dan). Maar bovenal was het een heerlijk weekje. Komende week gaan we lekker nog een aantal daguitstapjes maken en het badje in onze tuin opzetten. We houden het vakantiegevoel nog even vast en duimen net als iedereen voor een spetterende WK voetbalfinale van Nederland a.s. zondag.