Dikke vriendjes!

Het is al vaker beschreven op deze blog maar het blijft bijzonder om Georgens steeds vaker en intensiever contact te zien maken met andere kids. Nu Georgens een aantal maanden in Nederland is en hij regelmatig bij Kakelbont vertoefd zien we dat samen spelen ( en samen delen ;-) heel andere vormen begint aan te nemen.

Georgens vindt het heerlijk om in gezelschap van anderen te zijn. Bezoek is altijd welkom en samen tafelen een groot feest! Er wordt door onze gastheer altijd goed opgelet dat iedereen te eten en te drinken heeft en het niemand ook aan maar iets ontbreekt. Recent verblijden de Steentjes Heerlen met een bezoekje. Jip, Pelle en Pieke mochten zich dan ook weer op dikke knuffels verheugen en Georgens werd door Pelle letterlijk op handen gedragen. Na koffie met gebak was het tijd voor een frisse wandeling richting Weltervijver. Op weg naar ons wandeldoel passeerden we Hoeve de Aar. “Goh best leuk dat bowlen” stelde Pelle voorzichtig….Zouden we misschien ook kunnen doen….nu….? We keken elkaar en knikten instemmend….Best leuk! Hup naar binnen en voordat we het wisten stonden we met onze schoenen in de hand op zoek naar een stel passende bowling stappers.

Georgens vond het maar wat spannend. Vooral de “odeur spray” die we allemaal overenthousiast in onze schoenen spoten vond hij een feest. PPSCHSCHCHCHSCH riep Georgens uitgelaten toen er weer een paar stappers een fikse verfrissingbeurt kreeg. Even later stonden we op de bowlingbaan. Voor de kids was er een schansje waarbij de ballen letterlijk en figuurlijk gelanceerd konden worden. Met de railing langs de goten aan de zijkant lukte het ons allemaal om de bal rechtstreeks op het doel af te laten rollen. De score was dan ook aanzienlijk en het scorenbord maakte overuren. De grootste giller was dat Georgens aan het eind van de rit met de beste score op het bord zijn primeur op de bowlingbaan afsloot. Niet dat hij er erg van onder de indruk was, maar toch! Bowlen is intensief. Onze magen knorden behoorlijk. Tijd voor spaghetti, dat hadden we met z’n allen wel verdiend. Terug naar ons honk dus!

Vriendje Ziggy met hondje Phill en mama Marina brachten ons ook een bezoekje. Ook hondjes rekent Georgens tegenwoordig tot zijn vriendenkring. Kasper heeft wat dat betreft bij Georgens het ijs gebroken. Dus nu stapt onze bink zonder schroom op hondjes af. Maar net als mensen hebben hondjes ook allemaal een ander karakter en dat moet Georgens wel nog even begrijpen. Phill houdt bijvoorbeeld niet van aaitjes op zijn billen en dat moet je wel even weten.

Afijn, hondje Phill en de mannen gingen lekker ravotten in de tuin en het is dan ook grappig om te zien dat de jongens ook echt lekker kunnen stoeien. Ze zoeken elkaar steeds op en spelen ook met elkaar op de fiets. Met de auto’s spelen en ballonnen opblazen is altijd favoriet. Aan tafel lol trappen gaat ook als de beste. Heerlijk om te zien als ze beiden gek doen om elkaar aan het lachen te maken. Sinds kort zingt Georgens ook het tafelliedje van Kakelbont uit volle borst voordat we eten. Dat is echt een feest om te horen. Vooral als hij afsluit met 1,2,3,….Bon apetite! Dan smelten we helemaal weg.

Soms verdwijnen fases en rituelen voordat je er erg in hebt. Hebben we wekenlang onze handen voor de maaltijd ineen geslagen en lang zal ze leven gezongen nu zingen we dus het Kakelbont lied. Maandenlang zaten we om beurten tot ver over negenen aan het bed van onze zoon en sinds 3 weken ligt onze prins rond de klok van acht uur op een oor…
Sinds kort is er een nieuw ritueel. We worden midden in de nacht nog wel eens verrast door een bezoekje van onze vriend. Steevast sjouwt hij nu al weken hele bergen attributen mee ons bed in. Soms worden we niet eens meer helemaal wakker als hij weer eens gezellig bijschuift. Zo komt het regelmatig voor dat ik ’s ochtends wakker wordt met een mobiele telefoon onder mijn oksel een teddybeer op mijn hoofd een konijn onder mijn kussen en een kroeskopje in mijn nek.
Ach, wat maakt het uit nog meer vriendjes erbij zullen we maar zeggen ;-)