Opa auto en kerst in Heerlen

Georgens heeft vannacht lekker doorgeslapen.Tot 08.15 uur in zijn eigen bedje, heerlijk! De ochtend kon niet meer stuk na het geweldige telefoontje van Marina en Rob dat ook hun visum klaar is en dat ze over een paar dagen ook aan de grote reis naar Haïti kunnen beginnen! Met de kerst is Ziggy in hun armen. Een beter kerstgeschenk hadden we ons niet kunnen wensen! Wat fijn dat alle kindjes die dit jaar thuis hadden moeten komen ook op de valreep richting 2010 thuiskomen. We zijn zo blij voor al die ouders. We weten precies hoe het voelt, je bent het wachten meer dan zat en de laatste loodjes... Het welbekende spreekwoord klopt als een bus!

Na een stevig ontbijt zijn we even richting Beek gereden. Opa auto gingen we verrassen met een bezoekje! Dat is voor Georgens altijd een feest overal auto's en van opa mag hij ook nog achter het stuur zitten. Grote auto's, kleine auto's Georgens is helemaal in zijn element! Ons mannetje was dan ook flink uitgeteld toen we hem rond 13.00 uur naar bed brachten. Om 15.00 uur stond oma met Kieke voor de deur en onze koning lag nog steeds te pitten. Kieke was 100% fit en kon niet wachten om haar grote neefje weer te knuffelen. Georgens kwam met papa naar beneden en kon maar net aan de grijpgrage handjes van de kleine meid ontsnappen! Kusjes en knuffels, prima, maar alles op zijn tijd.

We zijn na een fruithapje en drankje even de stad ingelopen met de kids. Tjonge, jonge we krijgen steeds meer bewondering voor ouders met meer dan 1 kind in de leeftijd onder de 3 jaar. Je komt handen en ogen te kort of zijn wij gewoon zo onhandig ;-)! In de stad hangt een gezellige kerstsfeer. Op de markt staan oude draaimolens en een ouderwets reuzenrad. De grote kerstboom en de kerstliederen om de achtergrond maken het plaatje compleet. Daar staan we dan met 2 kinderwagens. Een man en een vrouw, een donker kindje en een blank kindje...je ziet sommige mensen kijken en denken.. Hoe zit dat?! De kids zijn lekker warm ingepakt want in een keer is het weer omgeslagen. De wind is ijzig koud. Op weg naar huis worden we overvallen door ijzel. Snel met onze liefjes naar de warme huiskamer. Wat kan het leven soms simpel en mooi zijn.

Tussen de bedrijven door proberen we onze mail bij te werken op dit moment zijn we druk in de weer met onze adoptiestichting die gestopt is en overgenomen is/wordt door een andere stichting. Hier zijn ook weer de nodige perikelen die onze aandacht vragen. Om het maar kort en bondig te zeggen je wordt er niet vrolijk van. Nadat we deze week ook al de nodige papieren rondom ziektekostenverzekering, kinderbijslag, kinderopvang en bijdragekinderopvang van de belastingdienst hebben ingevuld zijn we het weer hartstikke beu al die formulieren, contracten, voorwaarden en verplichtingen.... En dan te bedenken dat het allemaal bergen met geld kost en die instanties voor je gevoel zoooo langzaam en klantonvriendelijk werken zeker als het een adoptiekind betreft... Klaag, klaag, klaag...;-) echt soms zijn we het gewoon een beetje zat om een uitzondering te zijn.

Maar dat duurt niet lang want als we naar onze chocopoppie kijken dan is dat natuurlijk allemaal peanuts ;-)