Autooooooo'sssssss

Zo nu hebben we de alliteratie stroom even doorbroken. En daar gaan we weer... na de goede start gisterenavond van Georgens rondom het bedritueel, stond hij vannacht om 00.15 uur weer aan ons bed. Papa nam hem onder de dekens om hem vervolgens weer op het matrasje op onze kamer terug te leggen. Om de een of andere reden was papa klaarwakker na dit ritueel en heeft tot 04.00 uur vannacht geprobeerd weer in slaap te komen. Alles werd uit de kast gehaald tot aan warme melk met honing aan toe. Ik weet precies hoe dat voelt dus toen onze reus vanochtend om 07.30 uur fit en wel aan bed stond heb ik hem maar snel weggesluisd. Georgens riep zoals gewoonlijk "kaka" dus ik deze keer niet gek en luier uit, geen kaka nog, dus maar meteen op het toilet gezet. Je geloofd het niet maar er kwam zowaar een klein drolletje uit die bruine billetjes. Ik natuurlijk wild enthousiast en maar roepen hoe geweldig dat hij is maar Georgens was er nogal van geschrokken dus die kneep die lekker 'batsen' meteen weer bijelkaar. Jammer, mama er moet toch echt een luier voor de rest aan te pas gaan komen ;-) Dat heb ik toen maar gedaan en na de 2e poepluier was mijn euforie ook weer geslonken tot normale proporties!

Georgens vervolgens in bad en bewerkt met Sheabutter ( speciale, extra vette creme voor donkere huidjes). In mijn moederlijke verzorgings drift gooide ik per ongeluk de bodylotion pot van tafel en de klodders crème vlogen in het rond. Georgens kraaide het uit van opwinding en riep maar "gagaga" mama "gagaga". Zijn manier van duiden dat er gemorst wordt ( normaal met eten of drinken en nu dus met de crème). Hij vond het maar wat prachtig dat ik alles moest schoonmaken van vloer tot tafel en muur. Toen ik hem in een onbewaakt moment op de grond had gezet en zelf ook even mijn tanden aan het poetsen was sloop die kleine rakker naar z'n slapende papa en begon hem onder het dekbed aan zijn benen en tenen te kriebelen. Die twee pestkoppen van mij zijn echt wel aan elkaar gewaagd hoor.

Georgens heb ik toen maar snel meegenomen voor een ontbijtje en daar begon de scène al... knoeien met eten en een beetje dreinen. Om 09.30 uur de tas gepakt om dan maar even naar de slager en de bakker bij ons in de straat te lopen.
Jas aan en hup daar staat Georgens al aan de deur wat naar buiten gaan daar heeft hij altijd wel trek in. En jawel hoor ik had het kunnen weten... de auto...! Hij stond alweer met z’n allerliefste glimlach bij de auto te wachten om in te stappen. "Nee mannetje", we gaan te voet... en daar kwamen de dikke waterlanders. 5 minuten later stond ik nog steeds met een huilende peuter op de oprit. Moeders niet gek, pakte kordaat haar menneke onder de arm en zette de pas erin.

Na 25 meter plantte ik hem op de stoep en vroeg hem verder te lopen. Ja, had je gedacht, mooi niet hoor. Hij liet zich dramatisch ter aarde zinken en zette het om een piepen. Mama liep quasi door maar Georgens keek gewoon de andere kant op... GRRRRRR Toen hem maar weer met een achterwaartse zijworp onder de arm genomen en de slager binnengelopen. Daar zetten hij met toch een keel op. De mensen in de winkel keken verschrikt naar mij op en je zag de vraag in hun ogen; "wat heeft ze in godsnaam dat kind aangedaan"? Ik lachte een beetje schaapachtig en mompelde iets van "hij is met het verkeerde been uit bed gestapt"... Ik keek Georgens maar eens smekend aan, hopende dat hij deze actie zou staken.

Maar daar kwam de oplossing al over de toonbank. Mama kreeg een plak worst aangereikt en Georgens kreeg letterlijk en figuurlijk de mond gestopt. Ik zuchtte hoorbaar opgelucht. Bij de bakker voltrok zich ongeveer een zelfde ritueel. Net voordat ik het via het stoepje de winkel in wilde lopen zette Georgens weer zijn hakken in het beton. Nee, hij wilde niet mee naar binnen. Hoe lief de dames achter de toonbank ook lachten. Hij bleef aan de andere kant van de ruit staan en zwaaide met zijn handje naar de meisjes in de winkel maar zetten geen voet over de drempel.

Ik stond in de deuropening en deed van daaruit een beetje beschaamd m'n bestelling. Gooide met een ferme zwaai wat geld richting toonbank en liet dat eigenwijze monstertje van ons geen minuut uit het oog want stel hij zou de stoep aflopen de drukke straat op. Met de tas vol boodschappen in de ene hand en een eigenwijze peuter aan de andere hand ben ik toen maar snel naar huis gelopen. Eenmaal binnen vloog Georgens papa enthousiast in de armen en was hij poeslief.

Vanmiddag zijn we even naar opa Ad op bezoek geweest in de garage. Dat vindt Georgens vet cool. Hij mocht naar alle auto's kijken en zelfs van opa in een grote landrover achter het stuur zitten! Dat was echt geweldig! Hij drukte wild-enthousiast op de toeter en wilde er niet meer uit. Toen nog even rijden op de tractor die hij van opa Ad en Jeanne gekregen had, dat was helemaal het einde natuurlijk. Op weg naar huis viel de wegpiraat toch nog in slaap. Papa en mama stopten nog even bij Baby Planet om een potje en nog een wc-verkleiner te kopen op de sanitaire avontuurtjes nog wat aantrekkelijker te maken.

Nu spelen de boys nog wat en zal ik dadelijk de spelbreker zijn die Georgens naar bed gaat brengen. Wedden dat dit geen nieuw record gaat worden ;-)

Later!

DaaaaaaG!

MMG