Georgens 5 dagen thuis

Jahaa hier zijn we weer! Gisterenochtend zijn we gezellig met z'n drietjes opgestaan en hebben we voor papa gezongen en hebben we de kadootjes en kaarten gegeven. Georgens was benieuwd wat papa allemaal ging uitpakken. Naast de traditionele sokken die elke zoon z'n vader kado hoort te geven ;-) Kreeg Maurice een heuse "koksmessenset" zodat hij nog meer lekkere gerechtjes voor Georgens en mama kan bereiden. Papa was er heel blij mee en ging meteen even testen of alles "messcherp" was. Toen moesten we naar onze afspraak bij de huisarts waar de assistente een MRSA-kweekje moest afnemen. Georgens hield zich geweldig kranig toen 2 hele lange wattenstaafjes in beide neusgaten werden gepord ;-) Als dank een heerlijke poepluier die we even mochten verschonen op de onderzoekstafel bij dokter Weyts. De konijntjes in de tuin bij de dokter wiebelde zenuwachtig met hun neusjes toen de Haitiaanse billengeur voorbij kwam. De assistente vroeg nog bezorgd of we de luier even in de afvalbak buiten wilden deponeren. Welnee die nemen we gewoon mee naar huis geen probleem hoor en vrolijk lachten we de stank weg.

Nu is het zo dat Oma Tonnie in Sittard al aardig op leeftijd is en niet meer al te best te been. Ze heeft haar kleinzoon niet kunnen begroeten bij aankomst dus besloten we oma met een kort bezoekje blij te maken. Georgens zat voor het eerst in de autostoel en dat ging wonderbaarlijk goed. Net toen hij er tabak van begon te krijgen waren we in Sittard. Oma genoot ervan om haar kleinzoon voor het eerst te zien. Ze kreeg een handje en een glimlach en samen bouwden ze een torentje van blokken. Na driekwartier zijn we weer aan de terugreis begonnen. Thuisgekomen lekker een boterhammetje gegeten en toen een middagdutje.

Inmiddels leggen we Georgens niet meer in zijn ledikantje want daar klimt hij meteen uit. We hebben nu zijn matrasje met dekbedje op de grond gelegd daar gaat hij wel zelf op liggen en blijft daar ook. (bedankt voor de tip Ellis T.) We blijven dan bij hem zitten of nemen hem eerst op schoot wiegen hem en leggen hem dan al slapend terug op de matras. Gisterenmiddag lukte het eerst niet om in slaap te vallen ( uurtje geprobeerd)vervolgens is hij nog een uurtje beneden gaan spelen. Daarna wilde hij wel slapen en heeft hij een tukje van 1,5 uur gedaan.

Als je hem daarna ophaald dan straalt hij van oor tot oor.Hij weet niet hoe snel hij aangekleed moet worden want hij wil niks missen!Natuurlijk moeten altijd zijn nieuwe schoenen aan!

Elke dag leren we meer van en over onze zoon. Bijvoorbeeld; als we 's morgens zijn luier willen verschonen dan weigert hij dat soms pertinent. Later blijkt dan dat hij eerst nog moet poepen en dat hij dan pas verschoond wil worden...tja wij willen ook niet gestoord worden op toilet.

We zien inmiddels ook steeds meer van het echte karaktertje van ons mannetje. In het weeshuis at onze kanjer alles wat er voor zijn neusje gezet werd. Was hij heel gedwee en lag hij meteen stil en in de houding bij het luier verschonen. Nu zien we dat hij met eten steeds kieskeuriger wordt, af en toe behoorlijk veel temperament heeft en ook soms al echt ondeugend. Dat is aan de ene kant heerlijk want dat betekent dat hij niet alleen maar aardig gevonden wil worden maar zichzelf durft te zijn. Aan de andere kant zijn de onvermijdelijke confrontaties natuurlijk ook best wel eens moeilijk. Waar stel je grenzen en hoe ga je met met bepaald gedrag om. We praten er samen veel over en proberen uit wat het beste werkt. Een ware ontdekkingstocht voor ons alledrie.

Het slapen is ook nog zo'n avontuur. Georgens slaapt dus nu in op zijn matrasje op z'n eigen kamer maar om de een of andere reden wordt hij al twee nachten rond 01.30 uur wakker. Alleen hebben we het probleem dat we hem niet horen opstaan. Hij doet dat zo zachtjes dat we dat in onze slaap niet via de babyphone horen! Ik
(Mireille) wordt dan instinctief wakker en vindt mijn zoonlief dan of zittend op de gang of erger nog hangend aan het traphekje. Hoe lang hij hier zit of hangt weten we niet want hij huilt niet of roept niet. Georgens is ook niet echt bang voor zover we dat kunnen inschatten. Hij heeft dan natuurlijk best wel koud. We nemen hem maar bij ons in bed om op te warmen. Hier vallen we dan alledrie in slaap! Het is vreemd dat hij niet het hoekje omloopt naar onze slaapkamer want er is gewoon een nachtlampje en hij weet de weg best wel. Misschien denkt hij dat het dag is en dat we dus van beneden moeten komen om hem op te halen.

Vandaag (donderdag)was Georgens om 08.00 uur wakker. Papa voelde zich niet zo lekker ( nee hoor hij had niet teveel geproost op zijn verjaardag hoor ;-)Maurice had die avond ervoor een nieuwe pillenmix voor z'n reuma genomen en hij voelde zich er hondsberoerd door. Georgens wilde graag met papa stoeien maar dat zat er even niet in. Het was zo lief om te zien dat hij af en toe even bij papa wilde kijken of het goed met hem ging.

Mama en Georgens hebben lekker samen ontbeten en zijn toen even een blokje om gelopen, de buggy mee voor het geval dat mijnheer wilde rusten. Het stappen ging redelijk goed en de buggy daar moest ie niet veel van weten. Thuisgekomen was papa opgestaan en konden we samen even wat drinken en eten. Vanmiddag kregen we weer een verrassing thuisbezorgd; een grote kartonnen doos! Georgens heeft 'm heel nieuwsgierig opengemaakt een prachtige ballon in de vorm van een wereldbol kwam te voorschijn! Dank je wel Marcel! Wat een feest weer!

Tjonge jonge wat wordt die kleine man verwend door iedereen en wij net zo. Lieve mensen ontzettend bedankt voor al die lieve kaarten, berichten en kadootjes. We hebben nog niet iedereen persoonlijk kunnen bedanken maar weet dat we het ontzettend waarderen.

Dikke knuffel van ons drietjes en tot snel weer!

M&M&G