Afscheid van juf Rozebloem!

Vorige week donderdag heeft Georgens afscheid genomen van zijn vriendjes en vriendinnetjes van Juf Rozenbloem. Het Kinderdagverblijf waar hij 1,5 jaar met ontzettend veel plezier vertoefd heeft. Natuurlijk hadden we hem voorbereid op het afscheid maar het leek wel of Georgens niet helemaal besefte dat hij er voor het laatst was. Misschien is het ook wel beter zo.

Als ouders voelden we ons wel een beetje weemoedig. Voor het laatst door de deur binnenstappen bij dit vertrouwde adres. De weeïge geur van luiers die je tegemoet komt zodra je de klapdeur opendoet. De vrolijke knutselwerkjes die de ramen en muren sieren. De schattige kleine kapstokjes met de foto's van de kindjes... Straks hangt de foto van Georgens er niet meer tussen....De gezellige drukte 's morgens in de groep. Het hartelijk welkom van die lieve juffen die altijd klaarstaan om een dikke knuffel te geven, te troosten en te helpen waar nodig.

Wat hebben ze hun best gedaan om Georgens een warm en fijn welkom te geven, nadat hij 3 maanden na aankomst in Nederland, bij hun naar binnen stapte. Georgens was dol op zijn juffen, gek op de kindjes en helemaal weg van de ballenbak. De eerste echte vriendschap werd hier gesloten. Samen met Owen vormde hij een echt duo penotti, twee kleuren in een pottie.... Gezongen, gekleurd geknutseld, geklauterd, geslapen, gegeten, gesnotterd, gesputterd, gepeuterpubert, gezoend en geknuffeld en nu is het tijd om dag te zeggen.

Maar niet voordat er een afscheidsfeestje werd gevierd. Met zang, dans en traktaties en een schilderij gemaakt voor zijn juffen zei Georgens tot ziens. Een mooie map met foto's, knutselwerkjes en tekeningen ging mee naar huis. Er werd plechtig beloofd dat we snel weer een keertje op zouden bezoek komen! Ik weet niet wie er meer naar uitkijkt onze bink of wij...?!