Poetsen... Poetsen...Poetsten

Vandaag is het donderdag en hebben we een strakke planning in huis voor de boeg. Morgen wordt de water en gasleiding omgelegd voor de keuken boven. Er moeten flink wat voorbereidingen getroffen worden. Georgens wil natuurlijk helpen en het is de kunst om hem een helpende hand te laten bieden zonder dat hij in de weg loopt. Aangezien hij niet tegen rotzooi en wanorde kan, is een veger en blik en een bezem een goede optie. Hij vindt alles maar "gagagag" oftewel rommel en smerig! Georgens poetst en veegt er lustig op los en papa breekt en stoft er weer achteraan. Ik zie de keuken in de kelder binnen enkele uren veranderen in een waar slagveld en vraag me af hoe we dit ooit voor de kerst tot een goed einde moeten brengen. Maar goed dat is weer van latere zorg. Eerst maar eens lunchen want de mannen hebben honger.

In ieder geval een man… De andere stelt ons geduld weer even op de proef. Want Georgens heeft ontdekt dat je bij iets wat je voorgeschoteld krijgt kunt aangeven “niet lekker”. Dat test hij vol op. Een boterham met worst is worst en de boterham blijft liggen. Hij roept uitdagend “niet lekker” en wijst naar het aanrecht. Dat betekent in zijn ogen breng maar iets nieuws. Ik dacht het niet dus. Eet eerst maar eens die boterham op. Tijd voor een middagdutje dat doet ook wonderen voor de eetlust!

Maurice en ik kunnen even wat zaken regelen waaronder weer eens een telefoontje naar de ziektekosten verzekering want we hebben nog steeds geen bevestiging van de verzekeraar dat Georgens is ingeschreven. We kunnen dus nog steeds niets declareren. Nu zegt de dame aan de andere kant van de lijn dat Georgens sinds 14 december een polis heeft. Ik ben benieuwd! Maurice gaat nog even verder met breken en stoffen en ik duik weer eens even in ons adoptie stichting horror verhaal zonder einde. Niet alleen onze voorbereiding van de adoptiereis heeft de nieuwe stichting verziekt maar nu willen ze ons ook nog een nieuw contract door de strot duwen zonder duidelijke onderbouwing.

Het voelt absoluut niet goed maar we vinden het heel wrang dat we nu we eigenlijk eindelijk van Georgens willen en kunnen genieten nog zoveel tijd kwijt zijn aan het gedoe rondom een nieuw contract met een andere adoptievergunninghouder. Als de telefoon gaat ben ik opgelucht het is Diana die even een kopje thee wil komen drinken. Dat is gezellig! Diana heeft lekker geshopt en showt de mooie nieuwe winterjas voor winter 2010, van Iris. Pittig jasje met mutsje en dasje! We kletsen er even lekker op los. Om 15.00 uur komt de kleine man naar beneden en eten we gezellig een banaantje en gebakje. Georgens gaat vervolgend met de swiffer aan de slag en Diana en ik lachen heel wat af om zijn acties.

Vandaag staat er wederom vis op het avondmenu. Georgens vindt het heerlijk. Dat is zo fijn want wij zijn ook dol op vis. Sinds we bij Lander en Nina geweest zijn moet de kaart met foto’s van Lander en Nina bij het avondeten naast het bord keer op keer bekeken worden. En Georgens vertelt dan over Lander en Nina. Zo grappig dat hij dat toch nog weet. Georgens ligt er vandaag op tijd in. Hij is moe maar nog steeds actief…. Ik zit op mijn stoel naast zijn bedje en kijk tussen mijn oogharen hoe hij probeert in slaap te komen. Om de 5 minuten, net als ik denk hij valt in slaap… komt zijn koppie omhoog en zegt hij : “daaaaag Diana, Daaag… en legt zijn koppie weer neer. Tot 5 maal toe presteert hij het om het afscheid van Diana te reproduceren en dan valt hij met zijn bekende snurkje in slaap…

Wat zijn we toch gek op dit lief mannetje…