Het sneeuwt!!!

Leuk hoor bijna kerst en het sneeuwt!! Gisteren hadden we een druk dagje voor de boeg. We zijn op tijd opgestaan, lekker gewassen, en ontbeten. Annie vrolijk begroet en toen op weg gegaan richting Planningen. Jahaaa Panningen, want die rakkers hebben het gelukkig nog voor elkaar gefietst dat ze vriendje Ziggy a.s. vrijdag kunnen gaan ophalen in Haïti. En raad eens?! Ze komen ons het mooiste kerstcadeautje brengen.

Ziggy komt 2e kerstdag namelijk lekker met papa en mama thuis! Dus even naar Panningen, de oude buggy en nog wat spulletjes bij Marina langsbrengen en natuurlijk even knuffelen. Het is zo vreemd om een ander nu in de voorbereidingen te zien. Terwijl onze reis amper 7 weken geleden is, lijkt het alsof het heel lang geleden is. Misschien zelfs een droom, dat we de vliegreis maakten en in het weeshuis verbleven. Zo onwerkelijk allemaal.

Achteraf denk ik dat je dit soort dingen vanaf een bepaald moment in een soort roes beleefd. Je schakelt als het ware over op een soort automatische piloot en leeft op de adrenaline die constant door je lijf giert. Met maar een doel; je kind veilig thuis brengen en ervoor zorgen dat het rust, liefde en regelmaat krijgt en dat het zich goed voelt. Na bijna 2 maanden thuis kunnen we gelukkig constateren dat het met Georgens op dit moment heel goed gaat en dat wij heel langzaam ook een beetje in ons gewone doen komen. Ofschoon we beiden nog steeds erg moe zijn. Het klinkt misschien vreemd maar het kost enorm veel energie om ritme en balans te vinden in ons nieuwe leven. We hebben constant het gevoel dat we niks gedaan krijgen. Maar volgens de geleerden komt het ritme wanneer we gaan werken. Dat gaat dan wel binnenkort gebeuren.

Maar nu even terug naar woensdag. Na Marina en Phill geknuffeld te hebben zijn we nog even bij Cocoon gaan snuffelen. Daarna zijn we op weg gegaan richting Susteren. Georgens sliep vlak voor Susteren in en die hebben we lekker al slapend overgeheveld in de buggy. Waar hij lekker verder sliep. In Susteren werden we hartelijk ontvangen in huizen Kraanen, waar Roger en Monique ons opwachtten met een heerlijke lunch. Georgens sliep ondertussen lekker verder onder de kerstboom ;-)

Heerlijk even bijkletsen en ons vergapen aan de mooie foto’s van Evena. Toen Georgens wakker werd kon hij er ook maar niet over uit. Overal was zijn vriendinnetje Evena op foto’s te zien en hij riep enthousiast “Evena”, “Evena”, !!!! Ondertussen vielen kleine sneeuwvlokjes uit de lucht en zag Georgens voor het eerst van zijn leven een dunne witte deken ontstaan buiten in de tuin van ROMO. Hij vond het maar wat prachtig. De tas die hij van Roger en Monique kreeg vindt hij ook heel mooi en hij wordt dan ook meteen in gebruik genomen.

Na een warm afscheid zijn we weer in de auto gestapt richting Heerlen. Thuisgekomen hebben we nog even gespeeld en gegeten. Het Zandkasteel hoort bij de afsluiting van de dag. Papa en mama regisseren nu nog handig het aantal afleveringen dat gekeken wordt voordat het echt bedtijd is. We hebben het al bij zoveel kindjes gezien maar zijn nog steeds verbaasd hoe enthousiast ze telkens weer kunnen zijn bij dezelfde beelden, liedjes en verhaaltjes. Wij krijgen zo langzamerhand een aversie tegen TOTO maar Georgens vindt het prachtig!