In de mix

Zomaar even wat losse flodders over het dagelijks leven rondom onze Haitiaanse kanjer.

Op vrijdag gaan we meestal even op bezoek bij oma Tonny. Vaak nemen we dan wat te eten voor oma mee. Als het aan Georgens en oma ligt dan zijn dat het liefst frietjes met een kroketje of frikandel want daar zijn ze beiden dol op ;-. Maar het is natuurlijk niet elke week feest. Wanneer we in de auto zitten komt dan ook steevast de vraag "gon ze noa oma Tonny?" Als het antwoord ja is dan komt meteen de volgende vraag? "Goan ze frietjes eten?!" als er dan een bevestigend op geantwoord wordt dan klinkt er een enthousiast gejoel van jewelste vanaf de achterbank!

Vandaag stonden we na een bezoekje aan oma Tonny, in de lift en Georgens kwam gevaarlijk dichtbij de schuifdeur die dichtging. Pas op!! riepen we beiden verschrikt, straks zit je met je vingers ertussen en dat doet heel erg veel pijn. Georgens keek verstoord op en zei "oooohhh mot ich dan mit miene vinger noa tandarts paul?

Nu heeft Georgens twee lieve oma's. Oma Tonnie en oma Akkie. Oma Akkie komt op dinsdag altijd gezellig oppassen als mama en papa werken. Oma en Georgens vermaken zich dan prima en gaan vaak naar de markt om boodschappen te doen. Op weg naar de stad, volgens vaste route wordt er bij menige etalage gestopt om te zwaaien en ook om te snaaien ;-)

Het begint al bij de slager bij ons in de straat. Vaste prik is een plakje worst en voor thuis een reepje kinderchocolade, dan even zwaaien bij de Turkse winkel, de kapper en de mannen van de fietsenstalling. Vervolgens een broodje bij de bakker en een plakje kaas bij de kaasboer. Gaan ze ook nog naar de groenteboer dan komt er ook nog een mandarijntje of een trosje druifjes in het kleine knuistje.

In eerste instantie hebben oma en wij dit patroon streng proberen tegen te houden. Maar dat was haast niet vol te houden. Het rondje markt is inmiddels een traditie zowel voor oma en kleinzoon als voor de marktkooplui en winkeliers. Na alle praatjes en zwaaitjes wordt er vaak nog even uitgerust in een gezellige horecagelegenheid waar onze zoon inmiddels ook al zijn voorkeuren voor ontwikkeld heeft. Hij doet tegenwoordig zelf de bestelling en vraagt dan consequent een appelsap zonder rietje maar met een glas ;-)
Als er ook nog wat gegeten wordt is de kleine man helemaal in zijn nopjes. Ondanks zijn zeer slanke postuur weet hij geweldige hoeveelheden voedsel met smaak weg te werken. Regelmatig mompeld hij dan met volle mond "lekker, lekker!"

Met opa en Jeanne beleefd Georgens weer andere avonturen. Machtig mooi vindt hij natuurlijk de auto's in de garage van opa. Zo af en toe mag hij in een van de auto's in de showroom achter het stuur kruipen en dan is het echt feest! Broemmmmbroemmmm klinkt er dan vol overgave achter het stuur vandaan. Met glinsterende ogen zit Georgens dan stevig met zijn vuistjes om het stuur geklemd trots te wezen in een of andere flonkerende bolide. Soms mag hij zelfs even van opa toeteren!
Of samen met op naar de paardjes kijken en rijden op het golfkarretje dat is dolle pret! Regelmatig trekken ze ook samen met Kieke erop uit. Dan weten ze de boel aardig op stelten te zetten die twee. Samen naar de speeltuin en daarna nog pannekoeken of frietjes eten, helemaal toppie.

Kortom Georgens is een echte levensgenieter en maakt van elke dag een feestje.

Nog even iets van een andere orde:
We krijgen regelmatig de vraag hoe het op dit moment in het thuisland van Georgens gaat rondom de verkiezingen. Onderstaande link is van een dame die vrijwilligerswerk verricht en regelmatig ooggetuigeverslag doet:

http://margotdegreef.waarbenjij.nu/index.php?page=message&id=3706564