Gelukkig kerstfeest 2009!

De eerste kerst samen. Toch een bijzonder moment! Vooral als je verlangen naar een kindje groot is, zijn de feestdagen best moeilijke periodes om door te komen. De afgelopen 2 jaar zeker, als je weet dat je mannetje daar ver weg door alle procedures nog niet bij je kan zijn, dan zijn de feestdagen extra zwaar. Immers feestdagen vieren met een kind, die dingen beleven door de ogen van zo'n klein mensje maakt dat je weer ervaart hoe bijzonder kleine en grote gebeurtenissen zijn. De kerstboom met de lampjes, de gezelligheid in huis, de cadeautjes en het fijne samenzijn met familie en vrienden maakt dit soort momenten heel bijzonder. Een kind lijkt dat soms beter te beseffen dan wij volwassenen. Gelukkig vieren we dit jaar dan eindelijk samen en daar zijn we heel blij mee!

De dagen voor kerst zijn we erg druk in de weer geweest om de keuken boven op tijd af te maken.
Het is grappig dat Georgens het allemaal prima vindt. Hij vond het helemaal niet vreemd dat we van de een op de andere dag voornamelijk boven zaten. Hij vond het eigenlijk wel handig, want hier staat de TV en nu vraagt hij om de haverklap of hij TOTO mag zien... Dat hebben we snel maar even uit zijn hoofdje gezet. De TV gaat het liefst pas aan voordat hij gaat slapen. Jahaaaa, ook wij zijn al een paar keer gezwicht voor het gemak ;-)!!! We geven het toe, er zijn momenten dat het echt wel even "handig" is om Nijntje of Het Zandkasteel op de beeldbuis te toveren!

Heerlijk is ook de sneeuw die afgelopen weekend gevallen is! Althans wij vinden het nog steeds bijzonder. Ook hier lijkt Georgens niet echt van onder de indruk, als we met z'n allen naar die mooie, witte deken kijken buiten. Papa neemt de kleine man mee voor een avontuur in de sneeuw. Maurice heeft al plannen voor een grote sneeuwpop! Hup, laarsjes aan muts op en niet te vergeten handschoenen aan. In de sneeuw lopen is nog wel grappig maar als papa de sneeuw in Georgens zijn gezichtje gooit roept hij verontwaardigd "gagagaga". Oftewel wat een rotzooi! Het zit ook al op zijn laarsjes en driftig begint hij de poetsen. De sneeuwballen die papa naar mama gooit die binnen, lekker warm, achter de ruit staat, dat is ook nog wel lollig. Maar na 10 minuten heeft onze sneeuwkoning het wel gezien. Dat wordt nog wat als we weer eens aan een wintersport- vakantie gaan denken ;-)

Donderdag de 24e december zijn we allemaal al een beetje in de feestmood. We staan op ons gemakje op en blijven lekker in onze pyjama's een beetje rondscharrelen. Papa gaat rond de lunch naar de kerstviering op zijn werk en Georgens gaat lekker een dutje doen. Vanmiddag komen Kieke, Ellis en Richard en opa en Jeanne om kerstavond gezellig in te luiden. De middagdutjes zijn in tegenstelling tot de eerste weken thuis nu echt een "hit". Georgens gaat graag mee naar boven en slaapt meestal al binnen 10 minuten. Zo ook vandaag. Dat is erg fijn want dan kan ik de tafel dekken en de eerste voorbereidingen treffen voor het diner van vanavond. Ondertussen zit ik ook nog druk te mailen, want de soap met onze adoptiestichting is nog steeds actueler dan ooit. Wij, maar zeker ook andere ouders worden op dit moment schandalig behandeld. De stichting neemt onze klachten absoluut niet serieus. We maken ons hier echt boos om vooral omdat het weer laat zien hoe je zelfs nu je kind thuis is, nog steeds in een afhankelijkheidspositie verkeerd...

De voordeurbel gaat onafgebroken. Er staan steeds weer krantenjongens voor de deur met een kerstgroet ( oftewel een fooiengroet ;-). Ik geef gul, want wie weet heeft Georgens straks ook een "wijk"!M et de post krijg ik vandaag opeens van 3 instanties de lang verwachte antwoorden. Wij krijgen vanaf 2010 kinderbijslag, Georgens zijn verzekeringspolis is eindelijk binnen en ik kan dus nu ook wat rekeningen declareren. Het RIVM laat weten dat er toch nog behoorlijk wat inentingen gedaan moeten worden. Daar schrik ik toch wel van. In de brief staat dat hij nog MENC, DKTP-HIB en BMR moet krijgen. Dat zijn volgens mijn bescheiden mening ongeveer de belangrijkste inentingen.!!!

Dat wordt dus prikken in het nieuwe jaar en hopen dat hij daar niet al te veel last van zal hebben. Maar goed, dat is even van latere zorg. Georgens wordt wakker! Hij staat aan het traphekje en roept "kakaka mama, kakaka"! Nu komt het aan op moeder’s creativiteit… Georgens wassen en aankleden, alles klaarmaken, Georgens taakjes geven en zelf nog even in een feestelijke outfit schieten. Ondertussen zit Maurice bij Vermeulen druk op de trom te slaan tijdens een Djembe workshop in combinatie met een lekkere kerstborrel. Om 15.30 uur staan Ellis en Kieke voor de deur! De 2 kerstbengels zijn blij elkaar te zien en rennen gillend van pret achter elkaar aan. Dat belooft nog wat vanavond!

Om vijf uur is iedereen in huis en kan het diner beginnen met dank aan "Appie Happie" dit jaar. Want veel “homemade” dinergangen zitten er niet in. Het smaakt desondanks goed en de kids zijn helemaal weg van de leuke geschenken. Georgens loopt binnen de kortste keren met een groen kapje op zijn hoofd en speelt voor kok maar dan met hamer en schroevendraaier. Kieke huppelt er verliefd achter aan en schenkt thee uit haar ienieminie theeserviesje! Iedereen blij en tevreden. Na het Zandkasteelritueel vallen de luikjes zowat dicht en brengen we de 2 gupjes naar boven. Kieke en Georgens gaan allebei lief slapen en dan is het tijd voor de rest van de pakjes en het grand dessert!

Om 23.00 uur keert iedereen huiswaarts en vinden we allemaal dat we de kerst bijzonder goed hebben ingeluid.

Op naar 1e kerstdag!