Roze teletubbie

Na een korte en vermoeiende nacht voor ons drietjes ( Georgens heeft weer de hele nacht gehoest) zijn we maar vroeg opgestaan en hebben we ons klaargemaakt voor de rit naar Eindhoven. Deze keer reden we de juiste afrit af ;-) en verreden we ons alleen even in de stad...

Bij de IND waren we snel aan de beurt en de medewerker was het volmondig met ons eens dat deze procedure voor adoptiekinderen ronduit belachelijk is. Ze zijn nu bezig de administratieve procedure te veranderen zodat deze overbodige reizen in het vervolg niet meer nodig zijn. Dat is in ieder geval heel fijn voor de ouders die na ons in deze zaakjes moeten regelen. Om 11.00 uur stonden we weer buiten en hebben we even door de stad geslenterd en zijn we gaan lunchen in het restaurant "de vooruitgang" waar Maurice en ik nog goede herinneringen aan hadden van onze adoptiecursus. We vertoefden hier regelmatig, meestal met andere adoptiecursisten (inmiddels biologische papa en mama) geworden van een prachtige tweeling; Faas en Lieve, om de cursus even te evalueren;-)! Cynthia en Remco we hebben nog even op ons getoost!

Om 13.00 uur zaten we weer in de auto richting Heerlen en Georgens sliep meteen in. Thuisgekomen hebben we ons rustig voorbereid op het feestje van Iris. We gingen samen met Ellis en Kieke en een tas met cadeautjes. Iris zag er prachtig uit met haar mooie staarten, feestjurkje met prachtige laarzen met bloemen. Er werden dikke zoenen uitgedeeld en alle pakjes opengemaakt. Daarna kwamen de heerlijke wafels met M&M's en blies Iris de kaarsjes op de taart bijna in een keer uit! Knap hoor! Alles kindjes zongen lang zal ze leven toen Iris op de stoel ging staan. Wat een feest!

Daarna werd er nog gespeeld en kreeg Georgens ook nog een cadeau van Iris en Diana en dat terwijl hij niet eens jarig is! Een speelgoed telefoon, en deze werd onder luid gejoel blij in ontvangst genomen. Alle mama's moesten even de zeilen bij zetten om de kindjes in het gareel te houden. Georgens bijvoorbeeld vond de spekjes zo lekker dat hij in een onbewaakt moment in zijn eentje het complete bakje bijna "meester maakte". Zelfs de nieuwe Dora broodtrommel met inhoud was niet veilig voor de grijpgrage handjes van onze snoepridder. Hup doosje open en hap uit de boterham en snel doosje weer dicht! Maar we hadden het allemaal gezien hoor Georgens!

Niet lang daarna maakten de dames op het feest ook even kennis met de geurende Haitiaanse "doorkomendekiezenpoep" dat was toch minder volgens het gezelschap ;- Snel maar even zorgen voor schone billen. Om 17.15 uur hebben we Iris gedag gezwaaid en bedankt voor het leuke feestje.

Thuisgekomen had Maurice lekkere stamppot gekookt en konden we meteen aan tafel. Georgens wil de laatste dagen aan tafel alleen maar zingen en dan moeten we elkaar dus allemaal een hand geven en eindigen met hoera! We vinden het nog steeds leuk maar hoe lang nog ;-).
Na het Zandkasteel zijn we naar boven gegaan. Ellis had nog een slaapzak meegegeven van Kieke om eens te proberen of Georgens deze aan wil doen. Hij woelt zich namelijk altijd helemaal onder de dekens uit 's nachts en is dan steenkoud over zijn hele lichaampje.

Het was is zuurstok roze slaapzak met voetjes erin. Georgens vond hem mooi en trok hem zonder problemen aan. Het was een geweldig plaatje. Hij zag er uit als een kruising tussen een roze teletubbie en een Michelin mannetje dat van andere mannetjes houdt. Wij lagen in een stuip van het lachen. Tranen rolden over mijn wangen en Maurice hing langs de commode af. Georgens zat ons trots en met een brede grijns aan te kijken en dat maakte het alleen nog maar nog hilarischer. Hopelijk slapen we nu eens meer dan 4-5 uur!