Prikken!

Het was deze week de week van de prikken. Woensdag brachten we voor de tweede keer een bezoek aan het consultatiebureau. Deze keer stond de ogentest en een stereo prik ( DKTP en Hepatitis) op het programma. De ogentest hadden we thuis 2 keer geoefend. Ook dat was weer lachen geblazen, want bij een aantal plaatjes gaf Georgens zijn eigen interpretatie. Een van de plaatjes was een theepot/fluitketel. Dat woord kon onze bink niet uitspreken hij noemde het plaatjes dan ook steevast “keetop”en was er vast van overtuigd dat hij het heel goed uitsprak. De schoen op het plaatje kreeg standaard een toevoeging “schoenen aan!” ( dit roepen wij meestal als hij zijn schoenen moet aantrekken). Georgens kon dit niet meer “los” zien. Ondanks dat hij het woord hond kent zei hij constant bij het aanwijzen van het hondje “waf waf” ondanks deze woordspelingen doorstond hij de test prima.

Moeder’s had meer uitdagingen die middag. Voordat Georgens bij de dokter naar binnen werd geroepen rook ze letterlijk en figuurlijk onraad. Jawel, hoor een heerlijke …. luier lachtte me tegemoet. Die ochtend waren en iets teveel producten met lactose het darmkanaal gepasseerd dus dat was goed te merken in de stoelgang! De ontploffing kon nog net op tijd, voordat we naar binnen moesten netjes worden weggewerkt. Pfffff de lucht voor de achterblijvers in de omkleedruimte was minder aangenaam, maar de smile van Georgens maakte veel goed meende de gemiddelde begrijpende moeder. De dubbele prikken gingen er vervolgens weer volgens het boekje in en binnen een half uur stonden we weer buiten. Zo dat was missie nummer 1.

Vrijdag stond er nog een bezoek aan de tropenarts op het programma. Papa en Georgens gingen hier samen naar toe. Mama lag gevloerd door hooikoorts op bed. Dr. Busari vertelde dat de uitslag van de bloedtest nog steeds niet binnen was…Dat was nu net waar we op zaten te wachten maar goed geduld is dus het credo. De complete gezondheidstoestand van Georgens werd nog eens doorgenomen en Georgens werd gewogen en gemeten. Inmiddels is, na een verblijf van een half jaar in Nederland onze zoon 94 cm groot en 13,7 kg. Ruim 2,5 kg zwaarder dan na aankomst en maar liefst 6 cm gegroeid! Kortom Georgens is lichamelijk en geestelijk een gezond mannetje dat lekker in zijn vel zit.

Met moeder ging het minder goed die middag heeft ze ook maar een prikje in haar bil laten zetten tegen de hooikoorts. Diezelfde nacht kwam er een koortsaanval tot 40 graden overheen. Met jeukende ogen, loopneus en niesbuien wacht ze op het moment dat deze medicatie haar werk gaat doen. Papa is ondertussen blij dat de zon schijnt want dat is veel beter voor zijn botjes en spieren dan die kou en regen. Gelukkig is onze zoon al blakend van gezondheid en volgen papa en mama snel zijn voorbeeld ;-)

Georgens geniet in ieder geval volop van het mooie lenteweer en vindt het ontzettend stoer om met papa op de fiets er op uit te trekken. Helmpje en zonnebril op en trappen maar papa! Er is zoveel te zien. De wereld is mooi, zo mooi….ik zou hem in een doosje willen doen!