Georgens 1 jaar 100% thuis

Niet te geloven maar het is echt waar; 1 jaar geleden vertrokken we op weg naar de mooiste invulling van ons leven. Na 5 jaar wachten zetten voor het eerst voet op Haïtiaanse bodem, het thuisland van onze zoon Georgens en sloten we de liefde van ons leven in onze armen. Aan de ene kant lijkt het net gisteren aan de andere kant voelt het alsof er jaren tussen de eerste ontmoeting en de dag van vandaag liggen.

Wat is er ontzettend veel gebeurd de afgelopen maanden. Georgens leek zo op het eerste oog een heel tevreden en relaxed jongetje dat de veranderingen makkelijk doorstond. Deels is dat ook zo. Anderzijds zie je nu in de ogen van het jongetje van toen dat het allemaal best spannend en onveilig voelde. Georgens anno oktober 2010 laat een heel ander binkje zien. Hij kijkt vol zelfvertrouwen de wereld in, is vrolijk en sociaal.

Toen hij in Nederland kwam sprak hij amper. Een paar Franse woordjes als chaud, dormir, manger. Nu kletst hij ons de oren van het hoofd in een mix van Limburgs dialect en Nederlands. Georgen’s motoriek liet ook best te wensen over. Klimmen en klauteren kon hij amper en de traphekjes stonden er niet voor niets. Nu zijn traphekjes alleen nog een obstakel die hij zelf opent om vervolgens de trap zelfstandig op en af te lopen. Geen glijbaan of klimrek kent nog geheimen en watervrees heeft onze kanjer allerminst. Papa verschoonde voor het eerst zijn luier in Haïti nu gaat Georgens al zelf naar de wc.

Het kleine mannetje dat we als een pop in warme kleren hulden tegen de Nederlandse kou. Geeft nu ’s ochtends zelf wel aan welk kledingstuk favoriet is die dag. Schranste hij de eerste weken de borden eten met diverse menu’s in een mum van tijd naar binnen, tegenwoordig heeft hij toch echt zijn voorkeuren voor pasta, frietjes met worst en kip met rijst. Hoe spannend was het om hem voor het eerst naar het kinderdagverblijf te brengen. Nu springt hij enthousiast bij juffrouw Rozenbloem naar binnen en begroet vrolijk zijn vriendjes Owen en Quinten.

Er waren zoveel primeurtjes de afgelopen maanden. De eerste keer Sinterklaasfeest, kerstfeest carnaval en Pasen vieren. Voor het eerst naar de dierentuin, het zwembad, de speeltuin en het theater. Voor het eerst thuis zijn verjaardag vieren en natuurlijk voor het eerst op vakantie. Vooral de vakanties hebben diepe indruk op onze man gemaakt. Nog dagelijks verteld hij over het vakantiehuisje of het feit dat we naar Spanje geweest zijn.

Het was een heel bijzonder jaar. Een jaar waarin we voor het eerst een familie vormden, waarin vaderdag en moederdag heel anders voelde. In ieder geval voor ons ;-)
Een jaar dat zoveel energie kostte maar ook zoveel energie gaf. Een jaar vol liefde, warmte en dankbaarheid dat we elkaar gezocht en gevonden hebben.