Creatieve hartendief

Afgelopen weekend was het museumweekend. Het culturele bloed blijft toch kruipen waar het niet gaan, kan dus op naar het Glaspaleis. Hier kreeg Georgens zijn tweede kennismaking met een expositie! En niet de minste om mee te vervolgen; de expositie van kunstenares Tomoko Tamayama “wasted”. Eenmaal in de expositieruimte aangekomen, worden we vriendelijk verzocht om onze schoenen uit te doen en ons voetjes in stoffen pantoffels te hullen. Georgens vindt het maar wat spannend. Op onze bordeelsluipertjes mogen we ons vervolgens richting de “beleving” begeven. Hand in hand liepen we door het labyrint van zijden onderjurkjes, die subtiel werden aangelicht. Na een wandeling tussen de min of meer 'naakte waarheid' van de kunstenares, kwamen we uiteindelijk in een soort tent van jurkjes terecht. In het midden lagen een aantal witte lounge kussens waarop we met zijn drietjes even de indrukken konden verwerken. Ons binkie sprong van kussen naar kussen en wij lagen even lekker onderuit, te genieten van het schouwspel van wel minstens duizend jurkjes die het vertrek vulden.

Even later liepen we verder naar het gedeelte waar de kunstenares haar meest intieme “ik” met de bezoeker deelde. Laten we het even subtiel zeggden: ze deelde haar “vruchtbaarheid” met de bezoeker op wel heel confronterende wijze door een aantal met bloed doordrenkte kledingsstukken tussen de fragiele witte onderjurkjes tentoon te stellen. Op zo’n moment ben ik blij dat Georgens hier nog geen vragen over stelt en alleen maar roept dat hij het “mooi” vindt. Wij vonden het best wel een confronterend beeld laten we het daarop houden ;-)

Toen, eerst maar even bijkomen van al die indrukken bij een kop koffie. Georgens is altijd wel te porren om “koffie te drinken” bij het Glaspaleis want er zijn hier altijd wel koekjes bij de koffie! Nadat we even hadden bijgetankt was het tijd voor een van de workshops. De studenten van de Kunstacademie hadden bedacht dat het magazijn van het voormalige warenhuis weer gevuld moeten worden met nieuw ontworpen kledingstukken. Stukken stof, textielstiften, verf en scharen lagen klaar om mee aan de slag te gaan. Al gauw ware we druk aan het werk en maken we een geheel eigen creatie voor SCHUNCK. Georgens was maar wat trots op de rok, het shirt en het gilletje dat even later op een authentieke Schunkkleerhanger pronkte. Vooral het knippen met de schaar was moeilijk maar wel ontzettend leuk vond onze kleermaker in spe.

‘S middags was het weer feest! Nichtje Kieke werd 2 jaar! Dikke knuffels en kussen uitdelen aan de kleine meid die omringd werd door heel veel vriendjes en vriendinnetjes. Alweer een jaartje erbij. Het lijkt nog zo kort geleden dat ik dat kleine prinsesje voor het eerst in mijn armen hield. Wat is ze bijzonder die lieve kleine Kieke!

Het was weer een heerlijk weekend!