Chaos!

We hebben een paar hectische dagen achter de rug... Druk, druk, druk. Vrijdagochtend hebben Georgens en ik maar snel het slagveld verlaten en zijn we naar Snowworld gegaan. Ik heb lekker kunnen sporten en Georgens heeft het wederom goed naar zijn zin gehad bij de kinderopvang daar. Grappig om te zien dat hij heel ontspannen aan het spelen is. Als hij me achter de ruit ziet staan zwaait hij enthousiast en laat me zien waar hij mee bezig is. Hij heeft het prima naar z'n zin, dat geeft ons wel een goed gevoel en moed voor straks als hij in januari start, met de regulier kinderopvang.

Rond lunchtijd kwamen we weer thuis en troffen daar drie verhitte mannen aan die zich uit de naad aan het werken waren. Er werd flink met meubels gesjouwd en door het hele huis was het een grote puinhoop. Georgens heb ik maar even aan zijn kleine tafeltje gezet met een beker melk en een boterham. Hij keek wel een beetje op van de commotie om hem heen maar liet zich de lunch verder goed smaken. Toen het middagdutje er aan kwam liet hij zich zonder problemen naar bed brengen.Ondanks de ruis op de achtergrond sliep hij verbazingwekkend snel in en kon ik de mannen van een mini-lunch voorzien.

Nadat Georgens een dutje gedaan had vond ik het beter om nog maar even samen te vluchten. Ik wilde ook nog voor de kerst 2 pakketjes afgeven bij lieve mensen die GLA en Georgens een warm hart toedragen. Dus gingen wij met z'n tweetjes op pad. Het begon flink te sneeuwen maar Georgens vond dit ook niet echt bijzonder, zo leek het wel. Hij riep maar steeds "gagaga" Zo van; "wat een rotzooi" op de weg! Gelukkig troffen we op de 2 bezoekadressen iedereen aan hebben we even knuffels en bedankjes uit kunnen delen. Dat geeft een goed gevoel. Georgens werd ook nog verrast met een prachtige auto van wel 50 jaar oud! De gulle gever; Henk, had hem destijds als klein jongetje gekregen en wilde hem nu graag afstaan aan Georgens. Heel bijzonder, de auto maar zeker ook het gebaar.

Thuisgekomen hadden we allemaal honger maar moesten we wel even improviseren. Zonder kookgelegenheid een maaltijdje bereiden vraagt wat creativiteit maar binnen de kortste keren hadden we pasteitjes met kip en zaten we alledrie gemoedelijk voor het Zandkasteel. En de rommel, die hebben we maar even gelaten voor wat het was. Morgen is het Wonderful Walsondag en reizen we al vroeg af richting Dusseldorf. Dus op tijd naar bed want we zijn alledrie doodmoe.