De charmeur!

Vanochtend heeft Maurice ons tweetjes lekker laten uitslapen tot 08.30 uur! Dat was lekker! Mag eigenlijk niet want het is nog geen weekend maar was stiekem toch wel heel fijn ;-) Vanochtend zijn Maurice en Georgens samen boodschappen gaan doen en ik ben lekker na 5 weken weer gestart met mijn Taij-chi les. Heerlijk, wat heb ik dat gemist. Even een uurtje voor mezelf, lekker ontspannen. Ik voelde aan mijn spieren dat mijn lijf de afgelopen weken toch heel wat te verduren heeft gehad. Het tillen, veel bukken en ontzettend veel trappenlopen heeft toch wel zijn uitwerking en dat voel ik nu extra goed als ik de energie door mijn lichaam laat stromen. Ik probeer heel bewust te ademen en de blokkades weg te laten stromen. Het voelt enorm goed.

Wanneer ik later met de dames aan de koffie zit komt Maurice even met Georgens langs op de sportschool. Iedereen heeft zo meegeleefd en is natuurlijk benieuwd hoe Georgens er "live" uitziet, hoe zijn stemmetje klinkt en hoe het gaat. Ons mannetje geniet van alle aandacht en iedereen krijgt een glimlach of een handje. We gaan ook even op uitnodiging van Kerstin bij de Kinderopvang van de sportschool kijken. Georgens mag een tekening maken en krijgt een koekje. Hij vindt het helemaal geweldig.

Het lijkt ons een goed idee om over 2 weken als Sinterklaas voorbij is Georgens 2 uurtjes op de kinderopvang van de sportschool te laten meedraaien, terwijl ik sport. Ik ben dan in de buurt en hij kan eraan wennen om zonder ons met andere kindjes te spelen en dat hij daarna gewoon weer opgehaald wordt. De tijdsduur van 1 of 2 uurtjes is dan ook heel overzichtelijk. Ik kan met de leidsters afspraken maken over hoe wij vinden dat ze met Georgens om moeten gaan, dat gaf Kerstin meteen zelf ook al aan.

Na het sporten zijn we naar huis gegaan en hebben samen genoten van een heerlijke lunch. Maurice ging klussen en ik ben met Georgens naar boven gegaan, heb hem even in bad gezet want zijn luier lekte en dat is niet zo fris natuurlijk. Na het badje pyjama aangedaan en ik toen het bedritueeltje ingezet. Ik heb hem vervolgens zonder al te veel toeters en bellen in bed gelegd en gezegd dat hij moest gaan slapen. Hij ging na een aantal uitstapjes uit bed uiteindelijk toch liggen en ik ben naast hem op de stoel gaan zitten. Ik keek hem verder niet meer aan en reageerde niet op vragen of speelpogingen. Na 20 minuten sliep hij!

Ik was super blij natuurlijk en ging meteen het grote nieuws aan Maurice vertellen. Nou dat is even fijn zeg! Ik kon lekker even wat zaken regelen; heb kinderbijslag formulieren aangevraagd, de adoptie-rapportage ingevuld en de vertalers gebeld want er moeten weer documenten vertaald worden om de adoptie volgens Nederlands recht in gang te zetten. Zoals ik al eerder schreef verbazen wij ons er steeds weer over hoeveel werk en kosten er nog rondom de procedure zitten nadat je kindje thuisgekomen is!

Om een idee te geven;

- Huisarts ( kennismaking)
- Kinderarts ( adoptiescreening incl. foto’s bloed en ontlasting monstertjes inleveren)
- Inschrijven bij Ziektekosten verzekering ( dit is een zeer moeizaam proces)
- Vergoedingen ziektekosten aanvragen
- Inschrijven op consultatiebureau
- GGD ( verplichte screening)
- Gemeentehuis ( aanmelden/ BSN aanvragen)
- IND ( vreemdelingendienst voor verblijfdocumenten) 2 maal naar Eindhoven!
- Kinderbijslag aanvragen via de belastingdienst
- Aanmelden/inschrijven kinderopvang en school ( moet nu ook ondanks dat hij pas 2,5 jaar is)
- De adoptie instantie moet van alle officiële documenten uit Haïti een kopie ontvangen en een eerste rapportage incl. foto’s over de eerste weken van Georgens in Nederland.
- Het weeshuis wil graag ook een kort verslagje over de reis ontvangen
- Officiële documenten uit Haïti laten vertalen door een beëdigd vertaler voor de procedure die ingezet moet worden om Georgens ook naar Nederlands recht te adopteren.
- Als deze papieren vertaald zijn kan de advocaat de procedure opstarten.

We hoeven jullie niet te vertellen dat al deze stappen wederom de nodige Euro’s kosten. Ons wordt steeds meer duidelijk dat het niet voor iedereen meer bereikbaar is om een kind te adopteren en dat vinden we toch eigenlijk een grote schande. Er zijn zoveel kindjes die hulp nodig hebben maar op deze manier wordt het gewoon bijna onbetaalbaar voor heel veel mensen. Ook wij hebben zoals velen voor deze adoptie moeten sparen dat is geen probleem, we deden en doen dat graag maar er zijn ook veel mensen die bijvoorbeeld als singel adopteren en dan is het echt wel een financieel zware kluif.

Maar goed nog even terug naar deze vrijdag. Georgens werd rond 16.00 uur wakker gemaakt en hij was wel even verbaasd dat hij in zijn bedje lag. Hij was verder goed gemutst en stond al rap weer te trappelen om naar beneden te gaan. Papa werd weer uitbundig begroet en we namen gezellig even een bakje leut met iets lekkers, Georgens kreeg ook een koek en zat tevreden aan tafel. Maurice stelde voor om zelf frietjes te bakken, mhmmm! Dat vond ik in ieder geval heel lekker (ik ben niet echt dol op frites) maar verse…frites, ja hoor doe maar! Maurice ging in de keuken aan de slag en Georgens ging lekker spelen. Mama kon nog even wat administratie doen.

Het is geweldig om te zien hoe hij duidelijk maakt dat hij graag wil kleien. Hij wenkt me te komen en wijst dan naar de kast waar de potjes met klei in staan. Ik vraag dan, wil je met de klei spelen? Hij zegt dan met een stralende lach “Klei”! Nou, dan weet je zeker dat je goed zit ;-) Georgens ging dus aan zijn speeltafeltje met de klei aan de slag en ik kon nog even wat kaarten schrijven aan familieleden. Toen het tijd was om op te ruimen heb ik hem zelf de klei weer terug in de potjes laten doen en toen bleek dus dat hij prima de kleuren kon onderscheiden. Hij zette de groene deksel op de pot met groene klei en deed dat met de andere kleurtjes precies zo. Misschien is dit normaal maar ik vond het toch best knap hoor!

Om 18.00 uur zaten we aan tafel en Maurice had heerlijke frites met zuurvlees en spruitjes gemaakt. Wij zaten te smullen maar Georgens vond er helemaal niets aan. Zelfs de appelmoes wilde hij niet… Tja dat kan gebeuren. Wel een beetje sneu voor papa want die had zo z’n best gedaan en de frites was zalig!
Om 19.00 uur hadden we nog een skype date met opa! Dat was lachen. Georgens en opa hadden beiden een speelgoed Pietje van de supermarkt en die wandelden over en weer door het beeld! Er werden gekke bekken getrokken, geluidjes gemaakt en toen opa ook nog ging bellen via de telefoon met Georgens was de pret compleet! Georgens vindt skypen echt het einde en hij zwaait en kraait heel wat af tijdens zo’n sessie. Met een handkusje via beeld hebben we afscheid genomen en was het tijd voor het Zandkasteel en daarna naar bedje.

Helaas kon Georgens vanavond de slaap niet snel vatten. Hij ging wel lief liggen en proberen zeker 1,5 uur in slaap te komen zelf. We bleven geduldig op de stoel zitten en deden het licht na een tijdje uit, het nachtlampje bleef aan. Daar protesteerde hij wel tegen maar bleef in bed en jammerde een tijdje voor zich uit. Uiteindelijk viel hij in slaap.