Groot, groter, grootst!

Georgens groeit als kool. In 1,5 jaar tijd is ons mannetje van 86 cm richting 105 cm. gegroeid. Inmiddels is ook zijn schoenmaat van 23 naar maatje 27 gegaan. Hij leeft letterlijk op grote voet. Bij het laatste consultatiebureau bezoek bleek hij op alle fronten goed gegroeid te zijn en over een zeer scherp zicht te beschikken. Dat was ons ook al vaak opgevallen. Geen vliegtuig, luchtballon of miertje ontsnapt aan zijn blik. Hij ziet goed, hoort alles wat niet voor zijn oortjes bestemd is en hij heeft een sensor voor dingen die we graag buiten zijn aandachtsveld willen houden. Fijn al die normen die ook nog eens gestoeld zijn op Europese normen voor ons is het belangrijkste dat Georgens lekker in zijn velletje zit. En tot op heden is dat gelukkig meestal het geval.

In juni werden dit jaar de koffers gepakt voor een vakantie in Italie. Umbrie en Toscane werden de eind-bestemmingen. Georgens verheugde zich enorm en iedereen mocht mee in het vliegtuig. Deze keer waren we wel zo slim om alle benodigde documenten mee te nemen. Toch was het ook deze keer weer rennen en vliegen om op tijd de gate van Ryan Air te bereiken. Op tijd op het vliegveld dat was niet het probleem maar op de een of andere vage wijze waren we weer eens de laatste gaste die door de douane moesten nadat een nerveuze grondstewardess ons met veel bombarie kwam optrommelen. We werden snibbig door de security gedirigeerd en voor dat we het goed en wel wisten zaten we in het toestel en landen we in het land van de hastalapastas. Georgens gooide bij de autoverhuur nog zijn charmes in de strijd om een speciaal prijsje af te dwingen voor zijn kinderstoel en toen konden we op weg richting eerste locatie.

Het regende pijpstelen, donder en bliksem achtervolgden ons op de snelweg...Maar goed dat de kleine prins in diepe rust was want het ging goed te keer. De twijfel sloeg wel even toe. Zouden we een zonnige vakantie tegemoet kunnen zien of werd het dweilen met de kraan open? Onze eerste locatie was in ieder geval toppie. Georgens vond er al snel een Belgisch vriendjes en in het zwembad was het dikke pret samen. Fijn ook dat bij het 4 gangen diner elke avond er een maatje was om mee te spelen. Wij genoten van het eten en de kids van elkaar. Een prima combi voor iedereen. Bijzonder ook waren de bezoeken aan de talrijke stadjes die we na prachtige tochten door het af wisselende landschap bezochten. Todi, Perugia, Asisie maar ook de kleinere dorpen in de omgeving waren echt de moeite waard.

Na een week in Umbrie vertoefd te hebben namen we afscheid van deze prachtige omgeving en reden we verder richting Toscane. Het bed en breakfast midden in de schilderachtige zonnebloeme en -korenvelden in de buurt van Cortona was echt een droom. Een geweldige mix van landelijke, sfeervolle en culinaire elementen maakten deze locatie tot een perfecte locatie voor ouders met kinderen die zelf ook vakantie hebben ;-) Inmiddels liet de zon zich ook wat vaker zien en konden we genieten van het prachtige zwembad op het landgoed. Georgens genoot optimaal en wij niet minder. Samen met Joris en Ana de Nederlandse tweeling uit Helmond die samen met hun ouders regelmatig bij het zwembad vertoefden hadden we een fijne tijd. Er werd soms zelfs samen spontaan een lunch of dinertje samengesteld waar we dan gezamenlijk van genoten met de kroost. De tijd vloog en voor we het wisten was het tijd voor afscheid. Dikke tranen en een dikke knuf.... Op weg naar ons laatste adres.

Ons laatste stekkie was bekend terrein. De B&B in de buurt van Pisa was al eens eerder onze uitvalsbasis. Nu met Georgens erbij was het weer een bijzondere ervaring. Dit keer geen kinderen maar hondjes die Georgens dikste vriendjes werden. Bijzonder om te zien dat hij en zijn dierenvriendjes ook goed samen klikken. Yoko en Spino waren overal waar Georgens was en ons binkie was ook niet weg te slaan bij de trouwe viervoeters. Na twee nachtjes genieten op de berg bij Gio en Andrea was het weer tijd om afscheid te nemen van Italie.... Ciao... dag heerlijk zonnetjes, zalige wijntjes, cappuccino, pasta en ijsjes... Tot snel weer we hebben genoten.

De vlucht terug was minder.... onze piloot had grote moeite met landen op het winderige platvorm van vliegveld Maastricht. Met klotsende oksels en een benauwde grijns zaten Maurice en ik elkaar aan te kijken tijdens de landing. Maar uiteindelijk liep het allemaal weer goed af....